اپیدمیولوژی بیماری مولتیپل اسکلروزیس در استان مازندران در سال ۱۳۸۶ (گزارش کوتاه)

سابقه و هدف: با وجود شباهت های فراوان در اپیدمیولوژی (همه گیری شناسی) بیماری مولتیپل اسکلروزیس (ام اس) در دنیا، شیوع آن متغیر است. در مطالعات کرتزکی ایران جزو کشورهای با شیوع پایین بیماری ام اس طبقه بندی گردید. مطالعه حاضر با هدف دستیابی به شیوع مقطعی بیماری ام اس در استان مازندران و ارزیابی سایر جنبه های اپیدمیولوژیک آن انجام گرفته است.مواد و روش ها: مطالعه در سال ۱۳۸۶ به صورت مقطعی بر روی تمام بیماران ام اس ثابت شده (۵۸۲ نفر، ۱۶۱ مرد و ۴۲۱ زن) مقیم مازندران که عضو انجمن ام اس مازندران نیز بوده اند، صورت پذیرفت. ضمن مصاحبه، اطلاعات دموگرافیک و مشخصات بیماری شرکت کنندگان در پرسش نامه ثبت گردید. آمار نفوس استان مازندران (۲.۸۹۳.۰۸۷ نفر) ازنتایج سرشماری سال ۱۳۸۵ اخذ گردید.یافته ها: میانگین سن بیماران ۹.۴±۳۴.۳ و شیوع مقطعی بیماری ۲۰.۱ در صد هزار [فاصله اطمینان %۹۵ (CI):۱۸.۷-۲۲.۱] بوده است. نسبت زنان به مردان ۲.۶ بوده و بیماری در دهه سوم عمر شایع تر بود. اختلالات بینایی با۴۰.۱ درصد (%۹۵ CI ۳۸.۵-۴۲.۹:) و اختلالات حسی با ۴۳.۲ درصد (%۹۵ CI ۳۲.۸-۳۶.۱:) به ترتیب شایع ترین علایم اولیه بوده اند.استنتاج: مازندران جزو مناطق با شیوع متوسط بالای ام اس می باشد که این نتیجه مغایرت قطعی با اطلاعات پیشین دارد. سایر اطلاعات همه گیری شناسی تقریبا از الگوی جهانی تبعیت نموده و بررسی های دقیق تری را می طلبد.

کلیدواژه ها:

Epidimiologic ، Iran ، multiple sclerosis ، prevalence ، Mazandaran ، اپیدمیولوژی ، ایران ، مولتیپل اسکلروزیس ، شیوع ، مازندران