نقش راهبرد خود نظارتی در پیش بینی سبک های اسنادی دانش آموزان

هدف: هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی نقش راهبرد خود نظارتی در پیش بینی سبک های اسنادی دانش آموزان است. روش: نمونه ی پژوهش حاضر شامل ۳۰۲ نفر از دانش آموزان پسر مقطع متوسطه اول شهر دهدشت در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۰۳ می باشد که با استفاده از فرمول کوکران و به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. از پرسشنامه خودنظم دهی پیترینچ و دی گروت(۱۹۹۰) و مقیاس سنجش ابعاد علی(CDS) راسل (۱۹۸۲) برای گردآوری اطلاعات استفاده گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها نیز با استفاده از نرم افزار SPSS ویرایش ۲۶ و از آزمون های آماری همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده گردید. نتایج: نتایج نشان داد که بین راهبرد خودنظارتی با اسناد درونی- بیرونی (بعد از موفقیت) و اسناد قابل کنترل- غیرقابل کنترل(بعد از موفقیت) رابطه مثبت وجود دارد؛ بین راهبرد خودنظارتی با اسناد پایدار- ناپایدار(بعد از شکست) رابطه منفی وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون همچنین نشان داد که از روی راهبرد خودنظارتی دانش آموزان می توان نمرات اسناد درونی- بیرونی آن ها بعد از موفقیت را پیش بینی نمود

کلیدواژه ها:

خودنظارتی ، سبک های اسنادی ، دانش آموزان ، دهدشت