شهرهای مرزی و امنیت فرهنگی

در دنیای امروز همه جوامع بتدریج به سویی پیش می روند که همگی بر هویت فرهنگی خویش تاکید دارند و نسبت به هویت سیاسی خود بی اعتنا هستند .در واقع اهمیت فزاینده هویت فرهنگی در عصر بعد از جنگ سرد، خلاء ناشی از کاهش اهمیت هویت سیاسی را پر می کند . تردیدی نیست که پایبندی افراد و نهادهای جامعه به ارزش ها و هنجارهای پذیرفته شده در فرهنگ، نوعی مصونیت اجتماعی ایجاد می کند که طبعاً موجب امنیت پایدار می گردد . هرچه امنیت فرهنگی و اجتماعی در جامعه گسترش یابد،پیشرفت در سایر ابعاد توسعه تسریع می شود و افراد جامعه به سمتی سوق پیدا می کنند که درسازندگی و درخشش جامعه تاثیر می گذارند و از آسیب ها و انحراف ها مصون می مانند . اما مرا,دات فرامرزی و تعاملات فرهنگی مرزنشینان در کشور های همجوار چنان است که فرهنگ و هویت ملی ما را در معرض خطر قرار می دهد. این مقاله برآن است که برای پیشگیری از این تهدیدات و تامین امنیت فرهنگی راهکارهایی را ارائه دهد و معتقد است امنیت فرهنگی در سایه یک حکومت مردمی که متکی به آرای مردم باشد، آن هم از منظر بومی امکان پذیر است. زیرا تجربه نشان داده است درمناطق مرزی هر کجا که امنیت بومی شده است سریع تر به امنیت پایدار دست یافته است

کلیدواژه ها:

امنیت ، امنیت فرهنگی ، مناطق مرزی ، تعامل فرهنگها ، فرهنگ ملی