توکسوپلاسما گونده یی: مروری بر آنتی ژن های دفعی-ترشحی

توکسوپلاسما گوندیی یک تک یاخته درون سلولی اجباری است که همه مهره داران خونگرم را آلوده می کند. تقریبا ۳/۱ جمعیت دنیا آلوده به این انگل هستند. اگر چه توکسوپلاسموز غالبا درافراد مبتلا بهHIV/AIDS ، بیماری نئوپلازی، دریافت کنندگان پیوند مغز استخوان یا قلب کشنده است، در افراد سالم منجر به ایمنی محافظت کننده پایدار می شود. بنابراین آنتی ژن های مختلف توکسوپلاسما گوندیی نظیر آنتی ژن های غشایی، سیتوپلاسمی و دفعی ترشحی میتوانند کاندیدای بالقوه ایمونیزاسیون باشند. در بین این آنتی ژن ها، آنتی ژن های دفعی- ترشحی نقش مهمی در تحریک پاسخهای سیستم ایمنی دارند. گرانول های متراکم، میکرونم ها و راپتری ها اندامک های ترشحی در تک یاخته های گروه اپی کمپلکسها هستند. در توکسوپلاسما گوندیی، محتویات این اندامک ها عامل شناسایی و اتصال به سلولها، ایجاد حفره پارازیتوفورز و تکثیر و بقای داخل سلولی و بیماری زایی انگل می شود. این مقاله انواع آنتی ژن های دفعی- ترشحی حاصل ازاین ساختارها را مرور می کند. شناسایی جنبه های مولکولی آنتی ژن های دفعی- ترشحی قبل از بررسی های مختلف در زمینه های تشخیصی، درمانی و ایمونیزاسیون ضروری بنظر می رسد.

کلیدواژه ها:

Toxoplasma gondii ، Excretory Secretory Antigens ، Dense granules ، micronemes ، rhoptries ، توکسوپلاسما گوندیی ، آنتی ژن های دفعی- ترشحی ، گرانول های متراکم ، میکرونم ها ، راپتری ها