اثر ایزوسورباید بر فعالیت ماتریکس متالوپروتئینازها در رده های سلولی فیبرو سارکومایی ۱۶۴-Wehi و لوسمیک ۱-THPدر شرایط آزمایشگاهی

سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 125

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JMUMS-22-2_011

تاریخ نمایه سازی: 2 آبان 1402

چکیده مقاله:

سابقه و هدف: ماتریکس متالوپروتئینازها (MMPs یا Matrix metalloproteinases) گروهی از آنزیم های تجزیه کننده ماتریکس خارج سلولی هستند که نقش مهمی در التهاب، آنژیوژنز (رگ زایی)، رشد و متاستاز سرطان دارند. ایزوسورباید، به عنوان یک دهنده نیتریک اکساید donor (NO یا Nitric oxide) دارویی رایج در درمان بیماری های قلبی است. به علاوه، اثر مهار کنندگی ایزوسورباید بر رشد و متاستاز تومور و آنژیوژنز در in vivo نشان داده شده است. با توجه به نقش مهم MMPs در رشد، متاستاز و آنژیوژنز تومور و نظر به اثر مهاری ایزوسورباید بر رشد، متاستاز و آنزیوژنز تومور، در این مطالعه اثر ایزوسورباید بر فعالیت ۲-MMP و ۹-MMP در رده های سلولی سرطانی لوسمیک ۱-THP و فیبروسارکومایی ۱۶۴-Wehi در شرایط in vitro مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: سلول ها پس از کشت در محیط RPMI (Roswell Park Memorial Institute) کامل، در حضور PMA (Phorbol myristate acetate) (ng/ml ۲۵) در مجاورت غلظت های مختلف ایزوسورباید دی نیترات (۴/۰، ۰۴/۰، ۰۰۴/۰ و ۰۰۰۴/۰ میلی مولار) به مدت ۲۴ ساعت انکوبه شدند. سپس فعالیت ۲-MMP و ۹-MMP در محیط کشت سلول ها به روش ژلاتین زایموگرافی مورد سنجش قرار گرفت. یافته ها: میزان فعالیت ۲-MMP و ۹-MMP در سلول های لوسمیک ۱-THP و فیبروسارکومایی ۱۵۴-Wehi در حضور غلظت های مختلف ایزوسورباید تفاوت معنی داری با گروه شاهد نشان نداد. استنتاج: در این مطالعه، ایزوسورباید تاثیر معنی داری بر فعالیت ۲-MMP و ۹-MMP در سلول های لوسمیک ۱-THP و فیبروسارکومایی ۱۶۴-Wehi نشان نداد. احتمال می رود فعالیت ضد آنژیوژنز ایزوسورباید که توسط دیگران گزارش شده است، ناشی از مکانیسم(های) دیگر مستقل از ماتریکس متالوپروتئینازها باشد.