بررسی کیفیت میکروبی برخی از شناگاه های دریای خزر در سواحل استان مازندران

سابقه و هدف: شهرهای شمالی حوضه جنوبی دریای خزر به ویژه استان مازندران و شناگاه های ساحلی این حوضه به طور پیوسته در معرض آلودگی های میکروبی قرار دارند. هدف از این تحقیق، بررسی میزان آلودگی میکروبی آب شناگاه های دریای خزر در سواحل استان مازندران بود. مواد و روش ها: به منظور بررسی وضعیت میکروبی شناگاه های ساحلی در استان مازندران از آب ۵ ایستگاه (فریدونکنار، بابلسر ۱، بابلسر ۲، جویبار و ساری) طی ماه های فروردین تا اسفند سال ۱۳۸۹ نمونه برداری صورت گرفت و میانگین تعداد باکتری های هوازی، کلی فرم کل، استرپتوکوک مدفوعی و اشریشیاکلی با روش های استاندارد تعیین شد. یافته ها: میانگین تعداد باکتری های هوازی در فصل زمستان در ایستگاه جویبار با ۱۸۷ عدد در میلی لیتر آب دریا کمترین میزان و در فصل پاییز در ایستگاه ساری با ۵۸۰۰ عدد در میلی لیتر آب دریا بیشترین میزان را به خود اختصاص داد. کمترین میانگین تعداد کلی فرم کل در زمستان از ایستگاه جویبار کمتر از ۱۰ عدد و بیشترین آن در فصل پاییز در ایستگاه ساری با ۲۷۰۰ عدد در میلی لیتر آب دریا به دست آمد. کمترین میانگین اشریشیاکلی در زمستان در ایستگاه جویبار کمتر از ۱۰ عدد و بیشترین میزان در پاییز در ایستگاه ساری ۱۶۰۰ عدد در میلی لیتر آب دریا بود. استنتاج: بررسی ها نشان دهنده آلودگی در کلیه مناطق ساحلی استان مازندران می باشد. مطالعه حاضر نشان دهنده آن است که آب سواحل مورد بررسی در استان مازندران از نظر میکروب های شاخص، آلوده هستند و به عنوان یک عامل تهدید کننده سلامتی برای شناگران و گردشگران محسوب می گردد.

کلیدواژه ها:

Caspian Sea ، Mazandaran coastal waters ، microbial contamination ، دریای خزر ، آب های ساحلی مازندران ، آلودگی میکروبی