بررسی وضعیت شادکامی و ارتباط آن با برخی از عوامل جمعیت شناختی در دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ۱۳۸۹

سابقه و هدف: در مفهوم شادی حداقل سه جزء اساسی عاطفی،اجتماعی و شناختی وجود دارد.جزء عاطفی باعث حالات هیجانی مثبت، جزء اجتماعی منجر به روابط اجتماعی گسترده و مثبت با دیگران و جزء شناختی موجب برخورداری از تفکری می شود که وقایع روزمره را با خوش بینی تعبیر و تفسیر می کند.هدف ما تعیین میزان شادکامی دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مازندران و بررسی تاثیر عوامل مختلف بر آن می باشد. مواد و روش ها: در این بررسی که از نوع مقطعی- توصیفی بود٬کلیه دانشجویان پزشکی (۳۵۶ نفر) که رضایت به همکاری در پر کردن پرسشنامه داشتند، مورد مطالعه قرار گرفتند. یک نسخه از پرسشنامه شادکامی آکسفورد به همراه پرسشنامه جمعیت شناختی در اختیار دانشجویان قرار گرفت. از روش های test–t و ANOVA٬ با استفاده از نسخه هفدهم نرم افزار SPSS جهت تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها: از ۳۵۶ نفر، ۲۰۸ دانشجو پرسشنامه های خود را تحویل دادند. میانگین نمره آزمودنی ها در پرسشنامه شادکامی ۲۳۲/۴۱ بود. میانگین شادکامی در گروه سنی ۲۲-۱۸ سال ۸۷/۴۲ و در گروه سنی ۳۱-۲۲ سال ۷۹/۳۸ بود که تفاوت معنی داری را نشان می داد (۰۲۷/۰p=). تفاوت در شادکامی دانشجویان مبتلا به بیماری جسمی (۰۶/۳۵) و سالم (۹/۴۱) معنی دار بود (۰۳۹/۰p=). بررسی گزاره های عاملی پنج گانه، نشان داد که گزاره (حرمت خود) در رشته پزشکی در دو جنس متفاوت است (۰۰۵/۰=p). استنتاج: نتایج پژوهش حاضر شادکامی را مرتبط با جنس، وضعیت تاهل، وضعیت سکونت، مقطع تحصیلی نمی داند، هر چند با سن و بیماری جسمی در دانشجویان پزشکی مرتبط است.

کلیدواژه ها:

Happiness ، medical ، students ، شادکامی ، دانشجویان ، پزشکی