حذف کادمیوم از محیط های آبی با استفاده از نانولوله های کربنی تک جداره عامل دار شده با ال-سیستئین

سابقه و هدف: کادمیوم یک فلز بسیار سمی می باشد که حتی در غلظت های پایین نیز اثرات سویی بر سلامتی انسان ها داشته و باید از محیط های آبی حذف گردد. بنابراین این مطالعه با هدف بررسی کاربرد نانولوله های کربنی تک جداره اصلاح شده با ال- سیستئین در حذف کادمیوم از محیط های آبی و اثر پارامترهای pH، مقدار جاذب، زمان تماس و غلظت کادمیوم انجام شد. مواد و روش ها: ابتدا نانولوله های کربنی تک جداره با ال- سیستئین عامل دار شده و اثر pH در انجام فرآیند جذب تعیین شد. در ادامه تاثیر مقدار نانولوله های کربنی، زمان تماس و غلظت کادمیوم در pH بهینه تعیین شد. داده های جذب با مدل ایزوترمی لانگمیر و فروندلیچ مطابقت داده شدند. یافته ها: با افزایش pH، زمان تماس و غلظت کادمیوم میزان qe افزایش و با افزایش مقدار نانولوله های کربنی، کاهش یافت. ایزوترم فرآیند جذب از مدل ایزوترمی لانگمیر (۹۹۷/۰= R۲) پیروی می کند. راندمان نانولوله های کربنی تک جداره در شرایط بهینه ۲۶/۹۴ درصد می باشد. استنتاج: به طورکلی نتایج نشان داد که می توان از نانولوله های کربنی تک جداره اصلاح شده با ال- سیستئین به عنوان یک فرآیند موثر در حذف کادمیوم استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

Carbon nanotubes ، cadmium ، L-cysteine ، adsorption ، نانولوله های کربنی ، کادمیوم ، ال ، سیستئین ، جذب