بررسی شیوع بیماری پرفشاری خون در رانندگان حرفه ای

سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 106

فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JMUMS-23-102_003

تاریخ نمایه سازی: 2 آبان 1402

چکیده مقاله:

سابقه و هدف: امروزه افزایش فشارخون یکی از مهم ترین مشکلات سلامت عمومی به علت شیوع بالای آن و ارتباط با بیماری قلبی عروقی می باشد در ایران بیش از ۱۵ درصد بالغین دچار پر فشاری خون هستند. در مبتلایان به فشارخون بروز مرگ ناگهانی در مقایسه با افرادی که فشار خون طبیعی دارند دو سوم بیش تر است. شیوع بیماری در رانندگان حرفه ای به دلیل سبک زندگی کم تحرک، تغذیه نامناسب، استرس شغلی و مصرف دخانیات بیش تر از سایر مشاغل است هدف از این پژوهش تعیین میزان شیوع فشار خون در رانندگان حرفه ای و ارتباط آن با ریسک فاکتورهای مرتبط می باشد. مواد و روش ها: در این پژوهش که یک پژوهش مقطعی و از نوع توصیفی تحلیلی می باشد داده های مربوط به ۴۰۰ نفر از رانندگان حرفه ای استان مازندران از نظر میزان فشارخون سیستولی و دیاستولی، سن، سابقه کار، شاخص توده بدنی مورد بررسی قرار گرفت و سپس میزان همبستگی متغیرهای فوق با فشارخون،تعیین شد. جهت تجزیه تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS و آزمون های آماری پیرسون و کای دو استفاده شد. فشارخون بالا عبارت است از فشار خون سیستولی مساوی یا بیش تر از ۱۴۰میلی متر جیوه یا فشار خون دیاستولی مساوی یا بیش تر از ۹۰ میلی متر جیوه. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که۲۰ درصد رانندگان فشار خون بالا داشتند و۲/۵۳ درصد رانندگان در مرحله پیش فشار خون بالا بودند. میانگین فشارخون سیستولی ۶/۱۱۹ با (انحراف معیار ۲/۱۵) و میانگین فشارخون دیاستولی ۴۱/۷۷ (با انحراف معیار ۵/۸) بود. ۷۲ درصد رانندگان دارای اضافه وزن یا چاق بودند. آزمون های آماری نشان داد که بین سن، سابقه کار، شاخص توده بدنی و ازدیاد فشار خون همبستگی خطی معنی دار آماری ۰۵/۰ وجود دارد. استنتاج: شیوع فشارخون بالا در رانندگان حرفه ای ۲۰ درصد بود و درصد بالایی از رانندگان نیز در مرحله پیش فشار خون بالا بودند. به منظور ممانعت از ورود رانندگان پیش فشار خون بالا به مرحله فشار خون بالا جهت پیشگیری و کنترل فشارخون و هم چنین کاهش عوامل زمینه ساز بیماری، باید تلاش هایی در جهت اصلاح شیوه زندگی آنان صورت پذیرد که به نظر می رسد بهترین روش برای این منظور آموزش رانندگان به صورت منظم و مستمر توسط مراکز ذیصلاح باشد.