حذف فلوراید از محلول های آبی با استفاده از بیومس اصلاح شده عدسک آبی: بررسی ایزوترم و سینتیک های جذب

سابقه و هدف: فلوراید در آب آشامیدنی بسته به غلظت می تواند بسیار مضر یا مفید باشد و مقادیر زیاد آن باعث بروز اثرات نامطلوب بهداشتی از جمله فلوروزیس دندانی و اسکلتی، ضایعات غدد درون ریز، غدد تیروئید وکبد می شود. در این مطالعه کارایی عدسک آبی در حذف فلوراید مورد بررسی قرار گرفته است. مواد و روش ها: این تحقیق یک نوع مطالعه تجربی- آزمایشگاهی بود. ابتدا گیاه عدسک آبی جمع آوری شده و در فور در دمای ۱۰۵ درجه سانتی گراد در مدت ۲۴ ساعت خشک و با الک ۱۸ تا ۳۰ اینچ دانه بندی گردید. مقادیر pH، دوز جاذب، زمان تماس و غلظت های مختلف فلوراید مورد بررسی قرار گرفت و غلظت باقی مانده با استفاده با اسپکتروفتومتر در طول موج ۵۷۰ نانومتر آنالیز شد. داده های جذب توسط ایزوترم های جذب و سنتیک ها شرح داده شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که با افزایش pH میزان حذف کاهش می یابد و pH بهینه برای جذب فلوراید ۵ بود. افزایش زمان تماس و دوز جاذب منجر به افزایش کارایی حذف فلوراید می شود. داده ‍ های ایزوترم جذب سطحی نشان می دهد که جذب فلوراید از ایزوترم لانگمیر نوع ۲ بهتر پیروی می کند. سینتیک جذب فلوراید بر روی عدسک اصلاح شده از مدل شبه درجه دوم تبعیت می کند. استنتاج: نتایج حاصل نشان داد که گیاه عدسک آبی می تواند به عنوان جاذب موثر و ارزان قیمت در حذف فلوراید از محلول های آبی مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

Fluoride ، Lemna minor ، Adsorption kinetic ، Adsorption isotherm ، فلوراید ، عدسک آبی ، ایزوترم جذب ، سینتیک جذب