ارتباط سلامت روان با پیشرفت تحصیلی و متغیرهای دموگرافیک دانشجویان علوم پزشکی

سابقه و هدف: اهمیت مطالعه سلامت روان در دانشگاه ها از این جهت که ارتباط مستقیمی با پیشرفت تحصیلی دانشجویان دارد ارزشمند است. هدف کلی پژوهش حاضر بررسی تاثیر سلامت روانی و متغیرهای دموگرافیک بر پیشرفت تحصیلی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی مازندران در سال ۱۳۹۱ بوده است. مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع توصیفی- مقایسه ای و مقطعی است. آزمودنی های پژوهش شامل ۳۵۰ دانشجو در دانشکده های دانشگاه علوم پزشکی مازندران بودند که از طریق نمونه گیری طبقه بندی شده تصادفی انتخاب شدند. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ (GHQ-۲۸) استفاده شد. یافته ها: ۳۳۴ دانشجو به پرسشنامه ها پاسخ دادند که ۱۵۳ نفر (۸/۴۵ درصد) مرد و ۱۸۱ نفر (۲/۵۴ درصد) زن بودند. ۸/۴۵ درصد از دانشجویان دارای سلامت روانی خوب و ۲/۵۴ درصد مشکوک به اختلال در سلامت روانی بودند. بین متغیرهای سن، جنس، دانشکده، رتبه تولد، وضعیت والدین و نیمسال ورودی به دانشگاه با سلامت روانی دانشجویان تفاوت معنی داری دیده نشد (۰۵/۰p>)، اما بین متغیر وضعیت ازدواج (۰۳۴/۰=p) و بین متغیرهای متوسط درآمد ماهیانه (۰۰۱/۰p>) و نیز معدل تحصیلی (۰۰۱/۰p>) با سلامت روانی رابطه معنی داری به دست آمد. هم چنین اکثر دانشجویان درجاتی از اختلالات مربوط به چهار بعد سوالات پرسشنامه را نشان دادند، که بیش ترین اختلال مربوط به بعد اختلال کارکرد اجتماعی بود. استنتاج: با توجه به نتایج پژوهش حاضر از جمله همبستگی متقابل بین سلامت روانی و عملکردتحصیلی، افزایش مشکلات روانی و میزان موارد مشکوک به اختلال روانی در دانشجویان، توجه جدی به این موضوع جهت حل مشکلات بهداشت روانی دانشجویان و فعال سازی مراکز مشاوره دانشجویی امری ضروری است. لذا کمک مشاورین و اساتید و متخصصین، انجام برنامه ریزی جامع، و مداخله در امر ارتقاء سلامت روان جهت پیشگیری و درمان اختلالات روان شناختی برای پیشرفت تحصیلی دانشجویان موثر خواهد بود.

کلیدواژه ها:

Mental Health ، Academic Achievement ، Students ، سلامت روانی ، پیشرفت تحصیلی ، دانشجویان