تهیه و ارزیابی فراورده چشمی ژل شونده در محل دیکلوفناک سدیم

سابقه و هدف: در روند آزاد سازی داروها به صورت چشمی، محدودیت های فیزیولوژیک ایجاد شده توسط مکانیسم های حفاظتی چشم، منجر به جذب کم داروها شده و مدت زمان تاثیر درمانی کاهش می یابد. بنابراین با استفاده از سیستم های ژل شونده در محل، زمان ماندگاری دارو در چشم افزایش خواهد داشت. این سیستم ها به صورت قطره داخل چشم ریخته شده و در حفره چشمی از حالت سل به ژل تبدیل می شوند. از این رو هدف از مطالعه حاضر، فرموله کردن و ارزیابی سیستم دارورسانی ژل شونده در محل برای یک داروی ضد التهاب غیر استروئیدی، دیکلوفناک سدیم، بر اساس یون فعال می باشد. مواد و روش ها: سیستم های ژل شونده در محل با مکانیسم یون فعال (یون های کلسیم و سدیم) متشکل از سدیم آلژینات و هیدروکسی پروپیل متیل سلولز در غلظت های مختلف تحت شرایط آسپتیک تهیه گردیدند. دیکلوفناک سدیم پس از هیدراته شدن به محلول پلیمری اضافه شد. فرمولاسیون ها از نظر ظرفیت ژل شدن، پایداری فیزیکی، pH، میزان ماده ی موثره، رهشin vitro و ویسکوزیته مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: ظاهر، pH و میزان ماده موثره فرمولاسیون انتخابی در حد مطلوب بود. فرمولاسیون انتخابی پایدار بوده و دارو را در طی ۸ ساعت به صورت آهسته آزاد می کند. ویسکوزیته ی فرمولاسیون ها در محدوده ی ۶۳-۲۹ سانتی پوآز در سرعت برشی ۲۰ دور در دقیقه بود. فرمولاسیون ها خاصیت شبه پلاستیک (در اثر تنش وارده ویسکوزیته کاهش می یابد) نشان دادند. فرمولاسیون ایده آل تغییر محسوسی طی ۹۰ روز نداشته و پایدار بود. استنتاج: فرمولاسیون انتخابی می تواند به عنوان حامل ژل شونده در محل جهت تسهیل فراهمی زیستی چشمی و کاهش دفعات مصرف توسط بیمار مورد استفاده قرار گیرد و در نتیجه پذیرش بهتر بیمار را به همراه دارد.

کلیدواژه ها:

Diclofenac sodium ، in-situ gel formulation ، sodium alginate ، HPMC ، دیکلوفناک سدیم ، فرمولاسیون ژل in situ ، سدیم آلژینات ، HPMC (هیدروکسی پروپیل متیل سلولز)