اثرتمرین درمانی چهار هفته ای بر عوارض ریوی پس از جراحی بای پس عروق کرونر در بیماران مبتلا به انسداد مزمن ریه

سابقه و هدف: پیشرفت عوارض ریوی بعد ازجراحی قلب دربیمار مبتلا به بیماری انسداد مزمن ریهCOPD)) وجود دارد و جهت کاهش عوارض از تمرینات متعدد استفاده می شودکه نتایج این برنامه ها ناقص است. هدف از مطالعه حاضر اجرای برنامه های تمرینی و ارزیابی آن با تست های عملکرد ریه در دو هفته قبل و پس از جراحی بای پس عروق کرونر بوده است. مواد و روش ها: در مطالعه کارآزمایی بالینی حاضر ۴۰ بیمارمبتلابه COPD تحت جراحی پیوند عروق کرونر قلب CABG))، به طور تصادفی در دو گروه تجربی و شاهد ۲۰ نفره، قرار گرفتند. گروه ها تمرینات روتین بیمارستان را انجام دادند و علاوه بر آن گروه تجربی از ۲ هفته قبل در برنامه تمرینات تنفسی، ورزش دست در عرض شانه و استفاده از عضلات تنفسی و پیاده روی زودتر از موعد شرکت نمودند. دو هفته قبل و بعد از تمرینات، آزمون های عملکردی ریه در هر دو گروه و پس از بررسی توصیفی داده ها و نرمال بودن آن ها، آزمون های تی همبسته و آنکووا انجام گردید. یافته ها: تغییرات ظرفیت حیاتی اجباری (FVC) گروه تجربی۰۳/۱±۳۴/۳ و شاهد ۷۹/۰±۲/۲، حجم بازدمی اجباری در ثانیه اول (FEv۱) گروه تجربی ۸۱/۰±۹۸/۲ و گروه شاهد ۷۹/۰±۶۷/۱ (۰۰۰۱/۰p=)، FVC/FEv۱ گروه تجربی ۷/۱۰±۸/۹۰ و شاهد ۲۵/۱۹±۹/۷۳ و حداکثر جریان دمی (PEF) گروه تجربی ۱۷/۲±۶۶/۵ و شاهد ۶۲/۱±۶۸/۳ (۰۰۲/۰p=) که در گروه تجربی معنی دار بود. استنتاج: برنامه های تمرین درمانی چهار هفته ای می تواند باعث بهبود عملکرد ریوی پس از CABG در بیماران COPD شود.

کلیدواژه ها:

Chronic obstructive pulmonary disease ، coronary artery bypass ، exercise therapy ، pulmonary function tests ، بیماری مزمن انسدادی ریه ، پیوند عروق شریان کرونر ، تمرین درمانی ، تست های عملکردی ریه