اثربخشی گروه درمانی شناختی- وجودی بر افسردگی، اضطراب و استرس در افراد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس (MS)

سابقه و هدف: پژوهش حاضر باهدف سنجش اثربخشی گروه درمانی شناختی- وجودی بر افسردگی، اضطراب و استرس در افراد مبتلا به بیماری مولتیپل اسکلروزیس (MS) انجام گرفت. مواد و روش ها: روش تحقیق مطالعه حاضر از نوع نیمه آزمایشی و طرح پیش آزمون- پس آزمون گسترش یافته بود. جامعه آماری کلیه بیماران مبتلا به MS تحت پوشش انجمن MS استان مازندران در سال ۱۳۹۲ بودند. از میان افراد تحت پوشش، ۲۰ زن به شیوه در دسترس انتخاب و به شیوه تصادفی در دو گروه ۱۰ نفری آزمایش و کنترل قرار گرفتند. همه شرکت کنندگان ابزار سنجش افسردگی، اضطراب، استرس (DASS) را در مرحله پیش آزمون و در مرحله پس آزمون تکمیل کردند. گروه آزمایش طی ۸ جلسه تحت مداخله قرار گرفتند، ولی گروه گواه مداخله ای دریافت نکردند. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آزمون تحلیل کوواریانس (ANCOVA) استفاده شد. یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که گروه درمانی شناختی- وجودی منجر به کاهش معنی دار افسردگی (۰۰۰۱/۰=p) و استرس (۰۰۰۱/۰=p) در گروه آزمایش شده است. هم چنین گروه درمانی شناختی- وجودی بر کاهش اضطراب گروه آزمایش نیز تاثیر مثبت داشته اما این تغییر معنی دار نبوده است. استنتاج: براساس یافته های این پژوهش می توان چنین نتیجه گیری نمود که فنون شناختی- وجودی برای حل و فصل مشکلات هیجانی بیماران مبتلا به MS روش موثری است.

کلیدواژه ها:

Cognitive-existential intervention ، depression ، anxiety ، stress ، Multiple Sclerosis ، مداخله شناختی- وجودی ، افسردگی ، اضطراب ، استرس ، مولتیپل اسکلروزیس