پیش بینی فرسودگی تحصیلی از طریق خودکا رآمدی تحصیلی دانش آموزان مقطع متوسطه اول شهر شیراز

هدف از پژوهش حاضر پیش بینی فرسودگی تحصیلی از طریق خودکا رآمدی تحصیلی دانش آموزان مقطع متوسطه اول شهر شیراز بوده است. پژوهش حاضر ، از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت و روش توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر و پسر مقطع متوسطه اول ناحیه ۲ شهر شیراز در سال ۱۴۰۲-۱۴۰۱ می باشد که تعداد کل مدارس ۱۲ مدرسه می باشدمحقق به صورت روش نمونه گیری خوشه ای از بین مدارس مقطع متوسطه اول ناحیه ۲ شهر شیراز ۶ مدرسه(سه مدرسه دخترانه و سه مدرس پسرانه ) انتخاب کرد و از هر مدرسه یک کلاس که جمعا ۶ کلاس را به عنوان نمونه انتخاب کرد. ابزار سنجش در این پژوهش پرسشنامه فرسودگی تحصیلی،پرسشنامه خود کار امدی تحصیلی و:بوده است که روایی و پایایی ابزار مورد تایید قرار گرفت تجزیه و تحلیل داد ه ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی صورت پذیرفت که در سطح آمار توصیفی؛ فراوانی، میانگین و انحراف استاندارد و در سطح آمار استنباطی از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند گانه استفاده شده است که نتایج نشان دادخودکارآمدی تحصیلی قادر به پیش بینی فرسودگی تحصیلی می باشد.ابعاد خودکارآمدی تحصیلی قادر به پیش بینی فرسودگی تحصیلی می باشد.

کلیدواژه ها:

فرسودگی تحصیلی ، خودکا رآمدی تحصیلی