بررسی و کنکاش عوامل موثر بر افزایش توانمندی تحصیلی و پرورشی دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر بررسی عوامل موثر بر افزایش توانمندی تحصیلی و پرورشی دانش آموزان بود. روش پژوهش از نوع کیفی مبتنی بر مصاحبه است. جامعه آماری را دانش آموزان متوسطه اول کرمانشاه در سال ۱۴۰۰ تشکیل می دهند که ۶۸ نفر از ایشان به روش نمونه گیری هدفمند برای مصاحبه انتخاب شدند. داده های حاصل از مصاحبه ها ابتدا به صورت جزء به جزء و در نهایت، به روش کدگذاری کل گرایانه تحلیل شد. پایایی در کدگذاری داده ها با روش توافق درون کدگذار بررسی شد که بر مبنای شاخص کل گرایانه برای کدهای منتخب از ۰/۶۵ تا ۰/۷۵ برآورد شد. تحلیل ها نشان داد معلمان در شش زمینه مرتبط، به طور سازنده ای از تکلیف منزل بهره گیری می کنند: ۱. به عنوان راهبردی برای یادگیری کامل تر؛ ۲. به عنوان راهبردی برای مشارکت؛ ۳. به عنوان راهبردی برای ارزیابی تکوینی و بهبود تدریس؛ ۴. به عنوان راهبردی برای آموزش مجزا؛ ۵. به عنوان راهبردی برای بازخوردهی؛ و ۶. به عنوان راهبردی برای تنوع بخشی به فعالیت های آموزشی. یافته تکمیلی و مهم پژوهش حاضر اینست که تفاوت های قابل ملاحظه ای در روش معلمان برای تکلیف دهی وجود دارد که باعث توانمندی های تحصیلی و پرورشی مختلفی می شود.

کلیدواژه ها:

تکلیف ، دانش آموزان ، تحصیلی ، پرورشی