نقش طرحواره های ناسازگار اولیه ، رضایت از زندگی و تاب آوری در پیش بینی سندرم روده تحریک پذیر در دانشجویان دختر

سندرم روده تحریک پذیر اختلال کارکردی مزمن دستگاه گوارش است . ۱۰ تا ۲۰ درصد نوجوانان و بزرگسالان جهان از علائم سندرم روده تحریک پذیر رنج می برند. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش طرحواره ناسازگار اولیه و رضایت از زندگی و تابآوری در پیش بینی سندرم روده تحریک پذیر بر دانشجویان منطقه ۴ تهران بود. براین اساس، در قالب طرحی توصیفی از نوع همبستگی ، تعداد ۱۵۰ نفر از جامعه دانشجویان به روش تصادفی انتخاب شدند و با استفاده از پرسش نامه های طرحواره یانگ (فرم کوتاه)، پرسش نامه رضایت از زندگی داینر و پاوت (SWLS) ، پرسش نامه استاندارد مقیاس تابآوری کانر و دیودسون (۲۰۰۳) و پرسش نامه سندرم روده تحریک پذیر (EISSS) مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج حاصل از ضریب همبستگی پیرسون نشان داد با بالا رفتن نمرات طرحواره ناسازگار اولیه و پایین آمدن نمرات رضایت از زندگی و تابآوری علایم سندرم روده تحریک پذیر شدت پیدا می کند و نتایج تحلیل رگرسیون گامبه گام حاکی از آن بود که طرحواره ناسازگار اولیه ، رضایت از زندگی و تابآوری قادر به پیش بینی درصد زیادی از شدت علایم سندرم روده تحریک پذیر در این دانشجویان است . از یافته ها و نتایج حاصله از پژوهش حاضر می توان در مراکز خدمات مشاورهای و روانپزشکی بهره برد و افراد دارای مشکلات سندرم روده تحریک پذیر را در جهت افزایش تابآوری و سطح رضایت از زندگی و کاهش طرحواره ناسازگار اولیه یاری داد.

کلیدواژه ها:

سندرم روده تحریک پذیر ، طرحواره ناسازگار اولیه ، رضایت از زندگی ، تابآوری