مقایسه یافته های حاصل از بررسی خون رسانی عضله قلب با روش Thallium-۲۰۱ SPECT وCardiac MRI جهت ارزیابی قابلیت حیات (viability) میوکارد بطن چپ در بیماران دارای سابقه انفارکتوس میوکارد همراه با بالا رفتن قطعه ST (STEMI)

سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 157

فایل این مقاله در 5 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JMUMS-26-136_015

تاریخ نمایه سازی: 2 آبان 1402

چکیده مقاله:

سابقه و هدف: در صورت اثبات وجود بافت زیستا (viable) بعد از انفارکتوس قلبی، امکان بازگشت فعالیت میوکارد پس از ریواسکولاریزاسیون موفق وجود دارد. هدف از این مطالعه، مقایسه دو روش اسکن تالیوم و MRI قلبی در تعیین قابلیت حیات (viability) میوکارد است. مواد و روش ها: مطالعه به صورت مقطعی در بیمارستان قلب شهید رجایی تهران طی سال های ۹۲- ۱۳۹۱ بر روی ۱۷ بیمار با سابقه STEMI انجام شد. علاوه بر انجام اسکن تالیوم، MRI قلب با تزریق گادولینیوم انجام شد. جذب بیش از ۵۰ درصد تالیوم بعد از ۴ ساعت از زمان تزریق و نیز انهنسمنت تاخیری کم تر یا مساوی ۵۰ درصد بعد از ۱۰ دقیقه از زمان تزریق در MRI در هر سگمان، به عنوان بافت زیستا در نظرگرفته شد. یافته ها: ۲۸۹ سگمان در هر روش بررسی شد که ۶/۱۵ درصد از آن ها در اسکن تالیوم و ۳۵ درصد از آن ها در MRI، غیرقابل حیات گزارش شدند. در سگمان های اپیکال سپتال و اپکس، توافق قابل توجهی بین یافته های دو روش مشاهده شد (k:۰.۶۵۳ و k:۰.۷۵۷ به ترتیب). استنتاج: میزان درصد میوکارد غیرقابل حیات (non-viable) در MRI نسبت به اسکن تالیوم بالاتر گزارش شد و هم چنین توافق قابل توجهی بین یافته های MRI و SPECT در تعیین قابلیت حیات میوکارد در سگمان های اپیکال سپتال و اپکس مشاهده شد.

نویسندگان

مرضیه متولی

Associate Professor, Department of Radiology, School of Medicine, Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran

علی محمد زاده

Associate Professor, Department of Radiology, School of Medicine, Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran

هادی ملک

Assistant Professor, Department of Nuclear Medicine, School of Medicine, Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran

احمد بیطرفان رجبی

Assistant Professor, Department of Nuclear Medicine, School of Medicine, Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran

هومن بخشنده

Assistant Professor, Department of Epidemiology, School of Medicine, Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran

حمیدرضا صنعتی

Assistant Professor, Department of Cardiology, School of Medicine, Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran

ایران ملک زاده

PhD in Pediatric Diseases, School of Medicine, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran

بهنام صفرپور لیما

Assistant Professor, Department of Neurology, School of Medicine, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran

سیدمصطفی حسینی ذیجود

PhD in Clinical Biochemistry, Nephrology and Urology Research Center, Baqiyatallah University of Medical Sciences, Tehran, Iran

زینب صفرپور لیما

PhD in Radiology, School of Medicine, Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • O'Connor CM, Hathaway WR, Bates ER, Leimberger JD, Sigmon KN, ...
  • Alexánderson E, Ricalde A, Romero-Ibarra JL, Meave A. Comparison of ...
  • Romero J, Kahan J, Kelesidis I, Makani H, Wever-Pinzon O, ...
  • Ansari M, Araoz PA, Gerard SK, Watzinger N, Lund GK, ...
  • Simonetti OP, Kim RJ, Fieno DS, Hillenbrand HB, Wu E, ...
  • DePuey EG ۳rd. How to detect and avoid myocardial perfusion ...
  • Harel F, Genin R, Daou D, Lebtahi R, Delahaye N, ...
  • Kitagawa K, Sakuma H, Hirano T, Okamoto S, Makino K, ...
  • نمایش کامل مراجع