مقایسه ی اثر ضد میکروبی کارواکرول و هیدروکسید کلسیم روی انتروکوکوس فکالیس در عمق های مختلف توبول های عاجی در زمان های مختلف

سابقه و هدف: آماده سازی مکانیکی و شیمیایی کانال قادر به حذف کامل میکروارگانیسم ها از توبول های عاجی نمی باشد لذا استفاده از دارویی که بتواند این نیاز را برآورده سازد ضروری است. هدف این مطالعه مقایسه اثر ضدمیکروبی کارواکرول و هیدروکسید کلسیم روی انتروکوکوس فکالیس در عمق های مختلف توبول های عاجی در زمان های مختلف می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه ی تجربی ۷۰دندان تک ریشه قدامی بالا کشیده شده و پس از جدا سازی بخش میانی ریشه ها قطر داخلی کانال ها یکسان سازی شد. نمونه ها پس از استریل شدن در سوسپانسیون انتروکوکوس فکالیس آلوده شدند و سپس به طور تصادفی به چهار گروه ۱۵ تایی و یک گروه کنترل ۱۰ تایی تقسیم گردیدند. کارواکرول برای مدت ۵دقیقه، ۴۸ ساعت ویک هفته و هیدروکسید کلسیم برای مدت یک هفته داخل کانال قرار گرفت. در نهایت تراشه های عاجی حاصل از تراش داخل کانال در محیط کشت اختصاصی انکوبه و از نظر حضور انتروکوکوس فکالیس بررسی شد. آنالیز آماری توسط آزمون مجذور کای و نرم افزار  SPSSانجام شد. یافته ها: درداخلی ترین لایه ی عاج کارواکرول در همه زمان ها به میزان۱۰۰ درصد و هیدروکسیدکلسیم پس ازیک هفته ۸۰ درصد در حذف انتروکوکوس فکالیس موثر بوده است. در لایه ی میانی عاج کارواکرول درزمان ۵ دقیقه ۹۳ درصد و در زمان های ۴۸ ساعت و یک هفته ۸۷ درصد و هیدروکسیدکلسیم پس از یک هفته ۷۳ درصد موثر بوده است. اثر ضدمیکروبی گروه ها تفاوت آماری معنی داری بایکدیگر نداشت (۰۵/۰p>). استنتاج: کارواکرول در مقایسه با هیدروکسید کلسیم در زمان های کوتاه تری می تواند اثرات ضد میکروبی مناسب خود را اعمال نماید.

کلیدواژه ها:

Carvacrol ، Calcium hydroxide ، dentinal tubules ، Enterococcus faecalis ، کارواکرول ، هیدروکسیدکلسیم ، توبول های عاجی ، انتروکوکوس فکالیس