تعیین حساسیت پرتویی لنفوسیت های افراد سالم و بیماران مبتلا به سرطان پروستات با استفاده از روش تراکم پیش رس کروموزومی
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 82
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JMUMS-26-142_004
تاریخ نمایه سازی: 2 آبان 1402
چکیده مقاله:
سابقه و هدف: تست های سیتوژنتیک برای سنجش حساسیت پرتویی و ریسک ابتلا به سرطان به کار برده می شوند. هدف ما بررسی حساسیت پرتویی افراد سالم و بیماران مبتلا به سرطان پروستات با روش تراکم پیش رس کروموزومی (PCC) شیمیایی بوده است.
مواد و روش ها: از ۱۰ بیمار مبتلا به سرطان پروستات و ۱۰ فرد سالم ، ۵/۳ میلی لیتر خون وریدی دریافت و در ۷ میکروتیوب استریل قرار داده شد. نمونه های دوگروه به جز شاهد با شتاب دهنده Siemens در انرژی MV ۶ دوزهای ۲۵/۰، ۵/۰، ۱، ۲، ۴ و ۶ گری دریافت کردند. برای هر نمونه تست PCC شیمیایی انجام و لام های حاصله شمارش شد. برای مقایسه میزان بیراهی ناشی از دوزهای مختلف در هر گروه و مقایسه بیراهی حاصل از دوزهای یکسان در دو گروه از تست های Kruskal-Wallis non-parametric ANOVA و Mann-Whitney استفاده شد.
یافته ها: بین تعداد حلقه های ایجاد شده و دوز پرتودهی (Gy۵/۰≤) ارتباط معنی داری در دو گروه سالم و مبتلا به سرطان بودکه با افزایش دوز، حلقه ها افزایش می یافت (۰۵/۰p<). مقایسه افراد سالم و مبتلا به سرطان پروستات در دوزهای یکسان اختلاف معنی داری در تعداد حلقه های حاصل نشان نداد (۷۸۴/۰p=).
استنتاج: چون PCC شیمیایی به لحاظ نظری باید قابلیت تشخیص ناهنجاری های کروموزومی بیش تری را نسبت به آنالیز متافاز داشته باشد، در صورت استفاده هم زمان از تکنیک FISH، امکان شمارش همزمان دی سانتریک ها و قطعات دیگر فراهم می شود و ممکن است حساسیت پرتویی دو گروه مبتلا به سرطان پروستات و سالم از نظر میزان ناهنجاری های کروموزومی بهتر تفکیک گردد.
کلیدواژه ها:
Premature Chromosome Condensation ، Radiosensitivity ، Cytogenetic test ، Dose-Response curve ، Prostate cancer ، تراکم پیش رس کروموزومی ، حساسیت پرتویی ، تست سیتوژنتیک ، منحنی دوز-پاسخ ، پرتودهی ، سرطان پروستات
نویسندگان
فرهاد گلفام
PhD Student in Medical Physics, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran
بیژن هاشمی
Associate Professor, Department of Medical Physics, Faculty of Medical Sciences, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran
ابوالقاسم حائری
Assistant Professor, Nuclear Science and Technology Research Institute, Tehran, Iran
علیرضا نیکوفر
Assistant Professor, Department of Radiation Oncology, Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :