بررسی تاثیر اندازه میدان فوتونی بر بیناب نوترون آلاینده در شتابدهنده خطی Elekta SL۷۵/۲۵ در انرژی MV۱۸ به روش مونت کارلو

سابقه و هدف: فوتون های با انرژی بیش از ۱۰-۸ مگا ولت در شتابدهنده خطی در طول مسیر خود از هدف تا سطح پوست بیمار با اجزای مختلفی برخورد می کنند که می تواند منجر به تولید آلودگی نوترونی گردد. با توجه به تضعیف نوترون به دلیل بسته شدن زاویه فک های کولیماتور در اندازه میدان های کوچک تر، اندازه میدان می تواند یک عامل موثر در تغییر بیناب نوترون باشد. از آن جایی که اندازه گیری مستقیم شار و بیناب نوترون در داخل اتاق درمان نیاز به اندازه گیری های پیچیده دارد، مونت کارلو یک روش جایگزین برای تعیین درست بیناب نوترون است. مواد و روش ها: هندسه سر شتابدهنده خطی Elekta SL۷۵/۲۵  در کد شبیه سازی FLUKA طراحی شد و مورد اعتبار سنجی قرار گرفت. بیناب نوترون تولید شده در این شتابدهنده، در مرکز چهار اندازه میدان ۲۰×۲۰، ۱۵×۱۵، ۱۰×۱۰ و ۵ ×۵ سانتی متر مربع تعیین شد. جهت آنالیز داده ها از آزمون آماری من ویتنی استفاده شد. یافته ها: در حالت با فیلتر پهن کننده، فقط از اندازه میدان ۵ ×۵ تا ۱۵×۱۵ سانتی متر مربع و ۵ ×۵ تا ۲۰×۲۰ سانتی متر مربع، اختلاف در بیناب نوترون معنی دار است (۰۵/۰p<). استنتاج: نتایج بیناب نوترون توسط کد شبیه سازی Fluka با نتایج مربوط به دزیمتری عملی سایر محققین تطابق خوبی داشت؛ بنابراین بررسی شار نوترونی در رادیوتراپی به وسیله شبیه سازی می تواند راهکاری مناسب در جهت بهبود درمان بیمار و مباحث حفاظتی باشد. هم چنین با توجه به افزایش دز نوترون با افزایش اندازه میدان، می توان بیان کرد اندازه میدان بر بروز آثار ثانویه درمان تاثیرگذار است.

کلیدواژه ها:

linear accelerator ، neutron contamination ، field size ، Monte Carlo ، شتابدهنده خطی پزشکی ، اندازه میدان ، آلودگی نوترون ، مونت کارلو