دزیمتری in-vivo در پرتودرمانی خارجی تومورهای مغزی تحت درمان با فوتون MV۱۵ با استفاده از فیلم گاف کرومیک EBT۳
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 115
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JMUMS-26-144_028
تاریخ نمایه سازی: 2 آبان 1402
چکیده مقاله:
سابقه و هدف: دزیمتری in-vivo در پرتودرمانی برای اطمینان از صحت دز تحویلی به تومور استفاده می شود. هدف ما اندازه گیری دز بیمار، بدون نیاز به در نظرگرفتن ناحیه بیلدآپ، در پرتودرمانی بیماران با فوتون های MV۱۵ و محاسبه درصد خطا بین دز اندازه گیری شده با فیلم با دز محاسباتی یک سیستم طراحی درمان بود.
مواد و روش ها: این مطالعه بر روی ۳۰ بیمار دارای تومور مغزی تحت پرتودرمانی با فوتون های MV۱۵ شتاب دهنده خطی زیمنس انجام شد. برای اندازه گیری دز ورودی، روش جدیدی بدون نیاز به کلاهک بیلدآپ توسعه یافت و به کمک آن ضرایب تبدیل در یک فانتوم آب جامد در میدان های بدون وج و وج دار ۳۰ درجه به ابعاد ۵×۵، ۱۰×۱۰ و cm۲۱۵×۱۵ و همچنین SSD های ۸۰، ۹۰ و cm۱۰۰ برآورد شد. ضرایب تبدیل نسبت دزهای اندازه گیری شده با فیلم گاف کرومیک در سطح فانتوم به دزهای اتاقک یونیزاسیون را در شرایط مختلف فراهم کردند.
یافته ها: برای ۴ بیمار، خطایی بیش از ۵ درصد در دز ورودی مشاهده شد. میانگین و انحراف معیار اختلاف بین دز اندازه گیری شده با دز محاسبه شده در جمجمه بیماران به ترتیب ۲۳/۲- و ۳۶/۳ درصد بود. ضرایب تبدیل با افزایش اندازه میدان و کاهشSSD افزایش می یافت. درتمامی حالات پرتودهی، مقدار ضرایب برای میدان های وج دار بیش تر از بدون وج بود.
استنتاج: روش دزیمتری جدیدی که برای برآورد دز ورودی توسعه یافت نیازی به استفاده از کلاهک بیلدآپ روش های معمول دزیمتری ندارد، نه تنها موجب آشفتگی در دز رسیده به حجم درمانی نمی شود، برآورد صحیحی از دز ورودی در شرایط بالینی را نیز فراهم می کند.
کلیدواژه ها:
in-vivo dosimetry ، EBT۳ gafchromic film ، build-up cap ، entrance dose ، conversion coefficient ، دزیمتری in-vivo ، فیلم گاف کرومیک ۳ EBT ، کلاهک بیلدآپ ، دز ورودی ، ضریب تبدیل
نویسندگان
مسعود رضائی جو
MSc in Medical Physics, Faculty of Medical Sciences, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran
بیژن هاشمی
Associate Professor, Department of Medical Physics, Faculty of Medical Sciences, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran
ربیع مهدوی
Associate Professor, Department of Medical Physics, Faculty of Medicine, Iran University of Medical Sciences ,Tehran, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :