مقایسه تاثیر تداخلات دندانی و استرس بر ایجاد اختلالات تمپورومندیبولار

سابقه و هدف: اختلالات تمپورومندیبولار (TMD) گروهی از علائم و نشانه ها هستند که به همراه درد، عملکرد ناقص TMJ و عضلات جونده تشخیص داده می شوند. نقش فاکتورهای اتیولوژیک نظیر استرس و تداخلات اکلوزالی دراین اختلالات مورد توجه است. تحقیق حاضر با هدف تعیین فراوانی اختلالات تمپورومندیبولار و رابطه آن با استرس و تداخلات اکلوزالی در مراجعین به کلینیک دانشکده ی دندانپزشکی ساری در سال های ۹۴-۱۳۹۳ انجام شد. مواد و روش ها: در این تحقیق توصیفی-تحلیلی، ۶۸ فرد (۴۱ زن، ۲۷ مرد) مراجعه کننده به مرکز فوق به صورت تصادفی انتخاب شدند.تداخلات اکلوزالی در نمونه ها براساس معاینات بالینی و میزان استرس آنان با پرسشنامه اندازه گیری اضطراب تیلور بررسی و رابطه TMD با متغیرهای مختلف از طریق آزمون های chi-square و exact fisher بررسی گردید. داده های تحقیق با نرم افزار آماری SPSS نسخه ۰/۲۲ تحلیل گردید. یافته ها: از کل نمونه ها؛ ۵۱ نفر (۰/۷۵درصد) TMD داشته اند. در مبتلایان TMD؛ ۱ نفر (۹/۱درصد) استرس اندک؛ ۳۰ نفر (۸/۵۸ درصد) استرس متوسط و ۲۰ نفر (۲/۳۹ درصد) استرس بالا داشتند. ارتباط معنی داری بین ابتلاء به TMD و استرس دیده نشد. ۷/۱۳ درصد مبتلایان به TMD تداخل centric نداشته؛ ۶/۷۰درصد تا arch of close و ۷/۱۵درصد نیز تا line of closure تداخل داشته اند. رابطه معنی داری بین ابتلاء به TMD با تداخلات سمت کارگر (۰۳/۰p<)؛ تداخلات پیشگرایی (۰۰۰۱/۰p<)؛ وضعیت arch of closure (۰۳/۰p<) و تداخلات غیرکارگر (۰۱/۰p=) مشاهده شد. استنتاج: شیوع اختلالات تمپورومندیبولار در جامعه ی مراجعین به کلینیک دانشکده ی دندانپزشکی ساری در سال های ۹۴-۱۳۹۳ بالا بوده و این اختلالات با استرس رابطه نداشته است؛ هرچند بروز آن ها با وجود برخی تداخلات اکلوزالی در مبتلایان مرتبط بوده است. شماره ثبت کارآزمایی بالینی : ۱N۲۰۱۴۱۱۳۰۲۰۱۵۸IRCT

کلیدواژه ها:

temporomandibular disorders ، stress ، occlusal interferences ، incidence ، relations ، اختلالات تمپورومندیبولار ، استرس ، تداخلات اکلوزالی ، شیوع ، رابطه