رمانتیسم اجتماعی در شعر فریدون توللی و خلیل مطران

در شعرمعاصر فارسی و عربی فریدون توللی و خلیل مطران را از جمله طلایهداران وآغازگران درشعر نومی دانند که علاوه برآن عناصررمانتیسم به ویژه رمانتیسم اجتماعی در شعر آنها بیشتر و برجسته تر است. عوامل محیطی، تجربه های اجتماعی و سیاسی، مطالعات مختلف،فعالیت های گوناگون فرهنگی، ادبی و موقعیت تاریخی و اجتماعی که این دو شاعر در آن رشد کردند باعث شد رویکرد اجتماعی آنها درگرایش به رمانتیسم بیشتر شود.پژوهش حاضر بر مبنای مکتب اروپای شرقی ادبیات تطبیقی،عوامل و زمینه های شکل گیری رمانتیسم اجتماعیدر شعر این دو شاعر را برشمرده و پس از آن برخی از مهمترین مولفه های رمانتیسم اجتماعی را بررسی کرده است. یافته های پژوهش حاکیاز آن است که رمانتیسم اجتماعی توللی بیشتر تحت تاثیر فضای تیره و خفقان آور پس از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ است اما رمانتیسماجتماعی مطران بیش از هر چیز متاثر از جریان مهاجرت و عواطف و افکار ناشی از دوری وطن و سرزمین مادری است. آزادی طلبی، مقابلهبا ظلم و جور، همدلی با محرومان جامعه، قهرمان ستایی، ملی گرایی و ... برخی از مولفه های مشترک دو شاعر محسوب می شود، با اینتفاوت که شعر توللی عصیانی تر و صریحتر و شعر مطران با استفاده از ظرفیت داستانی، ملایم تر و غیرصریح است

کلیدواژه ها:

رمانتیسم اجتماعی ، شعر معاصر فارسی و عربی ، فریدون توللی ، خلیل مطران