آنالیز عنصری فلیش های گلسنگ ها و ماسه سنگ ها میوسن پسین- پلئیستوسن منطقه ساحلی چابهار، جنوب شرق مکران، ایران

در این مقاله به بررسی اختصاصات ژئوشیمیایی فلیش های )ماسه سنگ ها و گلسنگ ها( ناحیه چابهار واقع در مکران ساحلی پرداخته شده است. بر این اساس 05 نمونه ماسه سنگ و گلسنگ از برش های چینه شناسی تیس، رمین، لیپار، گورانکش و خور گریندر برداشت و در آزمایشگاه سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور به روشICP-AES مورد تجزیه شیمایی قرارگرفت. بهنجارسازی نمونه ها با استانداردهای مختلف نشان داد که عناصرP و Nb ،Ba ،Sr ،Ta ،Ti در ترکیب ماسه سنگ ها وگلسنگ های مورد مطالعه دارای آنومالی منفی و عناصر لیتوفیل بزرگ یون)LILE= Rb, Th و عناصر با قدرت میدان بالا )HFSE= La, Ce, Nd(نسبت بهYb و Y ،Sm ،Zr ،Hf ،Ta ،Nb غنی شدگی نشان می دهند. بالا بودن نسبت هایLRRE/HRRE و LILE/HFSE در نمونه ها و شباهت ترکیب شیمیایی آنها با سنگ های مناطق فرورانش نشان می هد که فلیش های ناحیه چابهار در یک محیط حاصل از فرورانش گسترش یافته اند. الگوی پراکندگی عناصر نادر خاکی بر اساسنمودارهای عنکبوتی حاکی از غنی شدگی سنگ های منطقه از عناصر نادر خاکی سبکLRRE( نسبت به عناصر نادر خاکی سنگینHRRE( است.

کلیدواژه ها:

آنالیز عنصری ، چابهار ، میوسن پسین- پلئیستوسن ، عناصر نادر خاکی ، فلیش