اثر گرانیسترون بر خارش، تهوع و استفراغ ناشی از مخدر اینتراتکال در سزارین با بی حسی نخاعی
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 56
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JMUMS-27-147_013
تاریخ نمایه سازی: 2 آبان 1402
چکیده مقاله:
سابقه و هدف: فنتانیل به طور شایع برای بیدردی اسپاینال هنگام زایمان استفاده می شود؛ اما با میزان بروز بالایی از خارش همراه است. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر پیشگیرانه گرانیسترون وریدی در جلوگیری از بروز و ارزیابی شدت خارش ناشی از فنتانیل اینتراتکال در زنان حامله تحت جراحی سزارین با بی حسی نخاعی انجام شده است.
مواد و روش ها: این مطالعه، کارآزمایی بالینی دوسوکور بر روی ۱۳۶ زن کلاس یک و دو انجمن بیهوشی آمریکا بود که تحت سزارین انتخابی با بی حسی نخاعی توسط mg ۱۰ بوپیواکائین هیپرباریک ۵/۰ درصد و µg ۲۵ فنتانیل قرار گرفتند. پس از خروج نوزاد و بستن طناب نافی، به طور تصادفی mg ۱ گرانیسترون (گروهG ) یا سالین ۹/۰ درصد
(گروه S) به صورت وریدی تزریق گردید. برای میزان بروز خارش بین دو گروه مورد بررسی از آزمون Fisher Exact test و برای شدت خارش از آزمون T- test استفاده شد. آنالیز داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS ۲۱ صورت گرفت.
یافته ها: میزان بروز کلی خارش ۷۴/۳ درصد (گروه S ۷۶/۵ درصد، گروهG ۷۲/۱ درصد) مشاهده شد. میزان بروز خارش در ریکاوری در گروه گرانیسترون، به صورت معنی دار متفاوت و پایین تر بود (۰۱/۰P=). تفاوت معنی داری در شدت خارش بین دو گروه هنگام جراحی دیده شد؛ به طوری که در گروه گرانیسترون کمتر بود (۰۰۵/۰P=).
استنتاج: این مطالعه نشان داد که گرانیسترون به عنوان یک آنتاگونیست ۵ هیدروکسی تریپتامین ۳، می تواند در کاهش بروز و شدت خارش ناشی از تزریق مخدر اینتراتکال موثر باشد.
سابقه و هدف: فنتانیل به طور شایع برای بیدردی اسپاینال هنگام زایمان استفاده می شود؛ اما با میزان بروز بالایی از خارش همراه است. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر پیشگیرانه گرانیسترون وریدی در جلوگیری از بروز و ارزیابی شدت خارش ناشی از فنتانیل اینتراتکال در زنان حامله تحت جراحی سزارین با بی حسی نخاعی انجام شده است.
مواد و روش ها: این مطالعه، کارآزمایی بالینی دوسوکور بر روی ۱۳۶ زن کلاس یک و دو انجمن بیهوشی آمریکا بود که تحت سزارین انتخابی با بی حسی نخاعی توسط mg ۱۰ بوپیواکائین هیپرباریک ۵/۰ درصد و µg ۲۵ فنتانیل قرار گرفتند. پس از خروج نوزاد و بستن طناب نافی، به طور تصادفی mg ۱ گرانیسترون (گروهG ) یا سالین ۹/۰ درصد
(گروه S) به صورت وریدی تزریق گردید. برای میزان بروز خارش بین دو گروه مورد بررسی از آزمون Fisher Exact test و برای شدت خارش از آزمون T- test استفاده شد. آنالیز داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS ۲۱ صورت گرفت.
یافته ها: میزان بروز کلی خارش ۷۴/۳ درصد (گروه S ۷۶/۵ درصد، گروهG ۷۲/۱ درصد) مشاهده شد. میزان بروز خارش در ریکاوری در گروه گرانیسترون، به صورت معنی دار متفاوت و پایین تر بود (۰۱/۰P=). تفاوت معنی داری در شدت خارش بین دو گروه هنگام جراحی دیده شد؛ به طوری که در گروه گرانیسترون کمتر بود (۰۰۵/۰P=).
استنتاج: این مطالعه نشان داد که گرانیسترون به عنوان یک آنتاگونیست ۵ هیدروکسی تریپتامین ۳، می تواند در کاهش بروز و شدت خارش ناشی از تزریق مخدر اینتراتکال موثر باشد.
کلیدواژه ها:
cesarean ، fentanyl ، granisetron ، pruritus ، spinal anesthesia ، بی حسی داخل نخاعی ، خارش ، سزارین ، فنتانیل ، گرانیسترون
نویسندگان
شهریار صانع
استادیار، گروه بیهوشی و مراقبت های ویژه، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، بیمارستان امام، ارومیه، ایران
علیرضا ماهوری
استاد، گروه بیهوشی و مراقبت های ویژه، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، بیمارستان امام، ارومیه، ایران
رحمان عباسی وش
دانشیار، گروه بیهوشی و مراقبت های ویژه، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، بیمارستان امام، ارومیه، ایران
هدیه رضایی
دستیار، گروه بیهوشی و مراقبت های ویژه، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، بیمارستان امام، ارومیه، ایران
صبا فضلی فرد
کارورز، گروه بیهوشی و مراقبت های ویژه، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، بیمارستان امام، ارومیه، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :