بررسی تاثیر قطر و طول ایمپلنت بر میزان بقای آن در جانبازان ایرانی با استفاده از مدلهای شکنندگی

سابقه و هدف: هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثر قطر و طول ایمپلنت بر میزان بقای آن در جانبازان مراجعه کننده به درمانگاه قاضی طباطبایی طی سال‎های ۱۳۸۹-۱۳۷۹ بود. مواد و روش ها: در این مطالعه ی گذشته نگر، تعداد ۱۲۵۵ ایمپلنت از سه نوع Biomet ۳i (Riverside drive، Palm beach،Gardens ، F۱، USA)، F۲ Xive (Friadent GmbH، Mannheim، Germany) و Noble biocare MKIII (Goteborg، Sweden) برای ۱۸۱ نفر از مجروحین جنگی جای گذاری گردید. طول ایمپلنت به سه دسته کوتاه(ml ۱۰-۸)، متوسط (ml ۱۳-۱۱) و بلند(ml ۱۵-۱۴) و قطر ایمپلنت به سه دسته نازک، متوسط و پهن طبقه بندی شدند. تجزیه و تحلیل آماری داده ها با کمک نرم افزار R صورت گرفت. برای بررسی تاثیر قطر و طول ایمپلنت بر میزان موفقیت از مدل شکنندگی پارامتری با توزیع نمایی به عنوان توزیع مخاطره پایه و توزیع گاما به عنوان توزیع عبارت شکنندگی استفاده شد. یافته ها: میانگین (انحراف معیار) سنی بیماران ۴۷/۴۹ (۶۱/۵) سال و درصد مجروحیت آن ها برابر با ۹۸/۴۲ درصد بود. میانه بقای ایمپلنت برای برندهای ۳i، Xive وBH  به ترتیب ۱۵/۷۶، ۰۶/۷۹ و ۷۷/۹۴ ماه برآورد شد. بین میزان بقای ایمپلنت و نوع ایمپلنت اختلاف معنی دار مشاهده نشد(۳۵۳/۰P=). از نظر طول، کمترین موفقیت در برند ۳i به اندازه ml ۱۵-۱۴ (۸۸ درصد) و بیشترین موفقیت در برند Xive به اندازه  ml۱۳-۱۱ (۸/۹۷) مشاهده گردید. نتایج تحلیل مدل شکنندگی نشان داد که خطر نسبی شکست در نوع ۳i و Xive با قطر و طول های زیاد بیشتر از قطر و طول های کمتر می باشد؛ درحالی که برای نوع BH این شرایط برقرار نیست. استنتاج: با توجه به نتایج حاصل از این پژوهش، بین ایمپلنت با طول کوتاه رابطه معناداری مشاهده شد و رابطه ای بین قطر ایمپلنت و شکست ایمپلنت مشاهده نشد.

کلیدواژه ها:

dental implants ، frailty model ، implants ، implant length ، survival rate ، ایمپلنت ، طول ایمپلنت ، قطر ایمپلنت ، مدل شکنندگی ، میزان بقا