مفصل بندی وجه روایی زبان نوشتاری در گفتمان چندوجهی نقاشی معاصر ایران
محل انتشار: پژوهشنامه گرافیک نقاشی، دوره: 6، شماره: 10
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 71
فایل این مقاله در 19 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ARJGAP-6-10_005
تاریخ نمایه سازی: 2 آبان 1402
چکیده مقاله:
در بخشی از هنر معاصر با هنری روایتگر روبه رو می شویم که روش های گوناگونی را در روایت پردازی به نمایش می گذارد. یکی از این روش ها کاربرد زبان نوشتاری در بافت هنر معاصر یعنی خلق و نمایش آثار هنری در قالب های گوناگون است. هدف از مقاله پیش رو پاسخ به این پرسش است که نقش و کارکرد عنصر روایی وجه زبانی در مفصل بندی گفتمان چندوجهی زبانی/تصویری هنر معاصر از جمله نقاشی معاصر ایران چیست؟ و این مفصل بندی چگونه انجام می شود؟ با توجه به گسترش کاربرد زبان نوشتاری در هنر معاصر به نظر می رسد که این وجه از زبان به عنصری اساسی در خلق و نمایش در نسبت نزدیک با تصویر تبدیل شده است. نظریه گفتمان لاکلاو و موف با ارائه مفاهیمی به منزله ابزار تحلیل برای دست یابی به این هدف کارگشا خواهد بود. جامعه آماری این پژوهش، هنر معاصر ایران و نمایش های انفرادی نقاشی برگزارشده در گالری طراحان آزاد است که نمونه های آن را نیز شکل می دهند. یافته های به دست آمده نشان دهنده آن است که در هنر معاصر ایران وجه زبان به یکی از ابعاد و گره گاه های اصلی در مفصل بندی گفتمانی نقاشی معاصر تبدیل شده است. به این معنا که دو وجه زبان و تصویر با همکاری یک دیگر در قالب یک فرم بیانی تازه در فرآیند معناسازی و معنایابی و به بیان دیگر روایت پردازی قرار می گیرند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
اعظم حکیم
استادیار گروه آموزش هنر، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :