دانسیته گونه های باکتریایی قابل انتقال توسط هوا در واحد های دندانپزشکی مراکز بهداشتی درمانی شهری در شهر کرمانشاه

سابقه و هدف: هوای آلوده، به خصوص در مراکز درمانی می تواند حاوی انواع گسترده ای ازمیکرو ارگانیسم های بیماری زا باشد. در محیط دندانپزشکی، دندانپزشکان و بیماران در معرض انواع مختلفی از عوامل عفونت زایی می باشند که توسط ذرات معلق و قطرات تولیدی ناشی از عملیات روی دندان در هوا پراکنده می شوند. این مطالعه با هدف تعیین دانسیته باکتری های قابل انتقال توسط هوا در واحد های دندانپزشکی مراکز بهداشتی درمانی شهری در شهر کرمانشاه انجام گرفت. مواد و روش ها: تعداد ۱۶۸ نمونه از هوای ۱۴ واحد دندانپزشکی با استفاده از روش نمونه برداری فعال و منطبق با استاندارد NIOSH ۰۸۰۰ برداشت شد. داده های مربوط به تعداد بیماران، دما، رطوبت نسبی، حجم فضای مختص به هر بیمار، نوع خدمات دندانپزشکی و نوع دستگاه ها نیز اندازه گیری و ثبت شد. دانسیته کل باکتری ها، باکتری های استافیلوکوکوس اورئوس و استرپتوکوکوس پیوژنز بر حسب CFU/m۳ تعیین گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS ۱۶ و آزمون های آماری آنالیز گردید. یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین دانسیته کل باکتری های هوا قبل از شروع کار و حین کار به ترتیب ۴۳/۱۲۰ ±۵۴/۳۳۸ و۷۴/۳۴۸ ±۳۷/۷۵۸ CFU/m۳ می باشد. دانسیته استافیلوکوکوس اورئوس و استرپتوکوکوس پیوژنز نیز بعد از فعالیت های دندانپزشکی افزایش نشان می داد. بین دانسیته باکتریایی با تعداد مراجعین، حجم فضا و نوع خدمات ارائه شده ارتباط آماری معنی داری مشاهده گردید. استنتاج: دانسیته باکتریایی هوا در طول عملیات درمان به طور معنی داری افزایش یافت. با توجه به استاندارد WHO، کیفیت باکتریولوژیکی هوای این واحدها در طول زمان ارائه خدمات در حد قابل قبولی نیست و ریسک ابتلا به بیماری برای دندانپزشکان و مراجعین وجود دارد. استفاده از وسایل حفاظت فردی و تهویه موضعی مناسب توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

Air Bacterial density ، Dentistry ، Kermanshah city ، دانسیته باکتریایی هوا ، دندانپزشکی ، شهر کرمانشاه