شیوع تک یاخته های روده ای در گراز ها (Sus scrofa) در استان مازندران، شمال ایران، ۹۳-۹۱

سابقه و هدف: گراز ها به عنوان مخازن بسیاری از بیماری های زئونوز شناخته می شوند. بنابراین، احتمال انتقال این عفونت ها به حیوانات وحشی، اهلی و هم چنین انسان وجود دارد. هدف این پژوهش، بررسی شیوع تک یاخته ای گراز ها در شمال ایران، استان مازندران می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی مقطعی در مجموع ۲۱ گراز از آذر ماه ۱۳۹۱ تا پایان سال ۱۳۹۳ شکار شدند. نمونه مدفوعی جمع آوری شده از دستگاه گوارش هر حیوان در فیکساتیو مناسبی قرار داده شد. رنگ آمیزی موقت نمونه های مدفوعی با استفاده از محلول لوگل جهت یافتن کیست و تروفوزوئیت تک یاخته ها انجام شد. نمونه ها همچنین با استفاده از روش های رسوب سازی و شناور سازی مورد بررسی قرار گرفتند. متعاقب آن، گسترش های مدفوعی فیکس شده با رنگ های تریکروم و ذیل-نلسون رنگ آمیزی و با دقت مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: از ۲۱ نمونه، ۱۲ گراز (۱۴/۵۷ درصد ) با یک یا تعداد بیشتری گونه تک یاخته ای آلوده بودند. میزان آلودگی با تک یاخته های گوارشی شامل ۳۳/۳۳ درصد تروفوزوئیت و کیست بالانتیدیوم کلی، ۵۷/۲۸ درصد اووسیست گونه های آیمریا و ۵۲/۹ درصد کیست گونه های ژیاردیا بود. استنتاج: یافته های مطالعه حاضر نشان داد که گرازهای استان مازندران، آلوده به تعداد زیادی از تک یاخته های زئونوز هستند، که این، خطر بالقوه ای برای سایر حیوانات و اهالی منطقه ایجاد می کند.

کلیدواژه ها:

protozoan ، wild boar ، zoonosis ، Mazandaran province ، تک یاخته ، گراز ، زئونوز ، استان مازندران