تاثیر هشت هفته تمرینات عصبی- عضلانی بر عملکرد و دامنه حرکتی مفصل شانه در ورزشکاران مبتلا به بی ثباتی عملکردی شانه
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 182
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JPSR-12-2_002
تاریخ نمایه سازی: 2 آبان 1402
چکیده مقاله:
هدف: اختلال در عملکرد و دامنه حرکتی شانه، از جمله پیامدهای مهم بیثباتی عملکردی مفصل شانه در ورزشکاران بالای سر می باشد. لذا، هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر یک دوره تمرینات عصبی- عضلانی بر دامنه حرکتی و عملکرد شانه ورزشکاران مبتلا به بی ثباتی عملکردی مفصل شانه می باشد. روش بررسی: تحقیق حاضر به صورت نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون اجرا شد. نمونه آماری تعداد ۳۰ نفر از دختران ۲۲ تا ۳۵ سال از بین جامعه آماری بود که به صورت هدفمند و در دسترس و بر اساس معیارهای ورود و خروج انتخاب شدند و در نهایت به صورت تصادفی در دو گروه ۱۵ نفری کنترل و تمرینی تقسیم بندی شدند. تمامی آزمودنی ها به صورت داوطلبانه و پس از تکمیل فرم رضایت نامه در تحقیق شرکت داده شدند. در مرحله پیش آزمون عملکرد مفصل شانه بوسیله آزمون عملکرد اندام فوقانی YBT–UQ و همچنین دامنه حرکتی مفصل شانه بوسیله گونیامتر مورد ارزیابی قرار گرفت. پس از اتمام مرحله پیش آزمون، آزمودنی های گروه تمرینی به اجرای برنامه تمرینات عصبی- عضلانی به مدت ۸ هفته و ۳ جلسه در هفته پرداختند. پس از اتمام ۸ هفته تمرینات کلیه اندازه گیری هایی که در مرحله پیش آزمون به انجام رسیده بود یک بار دیگر در مرحله پس آزمون به انجام رسید. جهت تجریه و تحلیل داده های بدست آمده از پژوهش آزمون تحلیل واریانس دوطرفه با اندازه های تکراری مورد استفاده قرار گرفت. یافته ها: یافته های تحقیق نشان داد که تمرینات عصبی-عضلانی مفصل شانه موجب افزایش معنی دار امتیاز آزمون عملکرد اندام فوقانی آزمودنی های گروه تمرین در هر ۳ جهت و همچنین افزایش معنی دار دامنه حرکتی مفصل شانه در حرکات خم کردن، دور کردن، چرخش داخلی و چرخش خارجی شده است (۰/۰۵≥p). اما تفاوت معنی داری در متغیرهای فوق بین مراحل پیش آزمون و پس آزمون در گروه کنترل مشاهده نشد (۰/۰۵≥p). همچنین نتایج نشان داد که در مرحله پس آزمون، تفاوت معنی داری بین تمامی متغیرهای مورد بررسی در بین دو گروه وجود دارد (۰/۰۵≥p). نتیجه گیری: تمرینات عصبی-عضلانی با توجه به برخورداری از رویکرد چندوجهی، هماهنگی و قدرت عضلانی را توسعه می بخشد. بهبود کارآیی سیستم عصبی-عضلانی، افزایش عملکرد و دامنه حرکتی مفصل شانه را موجب می شود. لذا این شیوه تمرینی می تواند به عنوان گزینه ای مناسب در توانبخشی ورزشکاران مبتلا به بیثباتی عملکردی شانه مورد استفاده قرار گیرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
هادی صمدی
استادیار گروه آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجائی تهران، تهران، ایران
افسانه رنگساز اسکوئی
کارشناس ارشد آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات، تهران، ایران
محمد کلانتریان
استادیار گروه آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجائی تهران، تهران، ایران