نقش گردشگری ورزشی در معنویت

زمینه و هدف: با توجه به کنجکاوی گردشگران مدرن برای درک مفاهیم جدید و فواید مثبتی که در بطن گردشگری ورزشی در تغییر نگاه صرفا مادی و جسمانی به بعد روحانی وجود دارد و تاثیرگذاری بسیار بالایی که در کیفیتزندگی گردشگران دارد پژوهشگر بر آن شد تا به بررسی نقش گردشگری ورزشی در معنویت بپردازد.روش ­شناسی: ابزار پژوهش، پرسش­نامه تعدیل­یافته شفیعا و صباغ پور آذریان (۱۳۹۵) بوده است. جامعه آماری پژوهش کلیه گردشگران ورزشی فعال و غیرفعال بودند و تعداد نمونه آماری ۳۶۵ نفر بود. پرسش­نامه از روایی صوریی و محتوایی و پایایی(۸۹/۰) قابل قبول برخوردار بوده است. تجزیه و تحلیل آماری داده های این پژوهش در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی انجام شده است. از روش­های آمار توصیفی در دسته­بندی و خلاصه­کردن داده­ها، تدوین نمودار و جداول فراوانی استفاده شده است و برای تحلیل استنباطی داده ها از روش مدل سازی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار  AMOS  و  SPSS انجام گردید.یافته ­ها: گردشگری ورزشی در کلیه ابعاد معنویت شامل رسیدن به معنا(۸۵/۰)، رسیدن به تعالی(۰/۱) و درک متقابل(۰۵/۱) تاثیر معناداری دارد.نتیجه گیری و پیشنهادات: این پژوهش در نظر دارد از نگاه صرفا اقتصادی به گردشگری کاسته شود و به سایر ابعاد نظیر معنویت که یک تجربه انسانی برای برقرار ارتباط که زاییده تعقل و تفکر است، بیشتر مورد توجه قرار گیرد.نوآوری و اصالت: مقاله حاصل کار پژوهشی در مقطع پسادکتری بوده که پیشنهاداتی برای توسعه گردشگری ورزشی با توجه به ابعاد معنویت ارائه گردید.

کلیدواژه ها:

گردشگری ورزشی ، معنویت ، رسیدن به تعالی ، درک متقابل ، رسیدن به معنا