بررسی اپیدمیولوزیک لیشمانیوز پوستی و تعیین گونه های عوامل ایجاد کننده آن

سابقه و هدف: لیشمانیوز پوستی در مناطق مختلفی از جهان به خصوص ایران اندمیک است. از مناطق مختلف استان خراسان کانون های لیشمانیازیس زئونوتیک و انتروپونتیک با شیوع متفاوت گزارش شده است.. تا کنون هیچ مطالعه ای در شهرستان فریمان روی گونه های این انگل انجام نشده است،  این مطالعه با هدف بررسی ژنوتایپنگ انگل در این منطقه انجام شده است. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی- مقطعی روی ۵۰ فرد مشکوک به لیشمانیوز پوستی در شهرستان فریمان طی سال های ۱۳۹۴ تا ۱۳۹۵ صورت گرفت. بعد از رنگ آمیزی و مشاهده میکروسکوپی سطح تمامی لام ها جهت استخراج DNA تراشیده شد و به روش (PCR) Polymerase chain reaction تعیین گونه انجام گرفت. یافته ها: از ۵۰ فرد مشکوک به بیماری لیشمانیوز، ۴۰ نفر(۸۰درصد) به صورت مشاهدات میکروسکوپی و ۴۲ نفر (۸۴درصد) به روش مولکولی آلوده به انگل لیشمانیا تشخیص داده شدند که ۱۳ مورد (۳۱درصد) به لیشمانیا تروپیکا و ۲۹ مورد (۶۹درصد) به لیشمانیا ماژور مبتلا بودند. دو لام منفی از نظر میکروسکوپی با روش PCR مثبت نشان داده شدند. بیش ترین سن افراد مبتلا بین ۱۱تا۲۰ سال با فراوانی ۶/۲۸ درصد بود و بیش ترین محل زخم های لیشمانیایی در دست (۱/۳۸درصد) و به شکل اولسراتیو (۵۸ درصد) قرار داشت. از ۱۳ بیمار لیشمانیا تروپیکا ۷۵ درصد و ۲۵ درصد به ترتیب در شهر و روستا زندگی می کردند. هم چنین از ۲۹ بیمار مبتلا به لیشمانیا ماژور ۲/۱۷ و ۸/۸۲ درصد به ترتیب در شهر و روستا بودند (۰۰۴/۰ p= ). استنتاج: شهرستان فریمان به عنوان یک کانون لیشمانیازیس زئونوتیک  با گونه غالب لیشمانیا ماژور می باشد. مطالعه بیش تر روی ناقلین و مخازن بیماری جهت کنترل و و یافتن راه هایی جهت کاهش تعداد مبتلایان ضروری به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

Khorasan ، Leishmania major ، Leishmania tropica ، PCR ، Fariman ، خراسان ، لیشمانیا ماژور ، لیشمانیا تروپیکا ، PCR ، فریمان