نانوبادی و کاربردهای درمانی آن

سابقه و هدف: بازار دارویی آنتی بادی های مونوکلونال از زمان تایید آنتی بادی بازدارنده سیستم ایمنی (Muromonab-CD۳) در سال ۱۹۸۶ که با نام تجاری Orthoclone OKT۳ معروف است، رشد چشمگیری یافته است. با این وجود، اثرات ناخواسته این مولکول های اختصاصی بزرگ باعث می شود که تلاش های بیش تری برای یافتن جایگزین موثرتر انجام گردد. VHH (variable domain of heavy chain)، کوچک ترین قطعه آنتی بادی است که از آنتی بادی های زنجیره سنگین شترسانان به وسیله تکنولوژی DNA نوترکیب مشتق می گردد که به نانوبادی نیز موسوم است. مواد و روش ها: در این مطالعه ما به خلاصه ای از خصوصیات ساختاری و عملکردی ویژه نانوبادی ها می پردازیم. قسمت مهم این مقاله به بررسی تعدادی از کاربردهای درمانی نانوبادی علیه طیف وسیعی از بیماری ها از قبیل بیماری های عفونی، سموم حیوانات، بیماری های خودایمنی و سرطان در قالب سه فرمت مختلف عملکردی می پردازد. در این مقاله مروری، اطلاعات مربوط به ویژگی های ساختاری- عملکردی نانوبادی ها و اثرات درمانی آن ها از مقالات نمایه شده در پایگاه های اطلاعاتی PubMed, Science direct, Google scholar استخراج گردیده است. یافته ها: ایجاد و به کارگیری نانوبادی ها در پژوهش های مختلف نشان می دهد که خصوصیات منحصر به فرد فیزیکوشیمیایی این مولکول های زیستی، آن ها را به عنوان ابزار مفید برای کاربردهای زیست پزشکی و کشف دارو تبدیل نموده است. این مسئله به خاطر اندازه کوچک، تمایل اتصال بالا برای اپی توپ های مخفی، ایمونوژنسیته پایین و تولید مقرون به صرفه آن ها می باشد. استنتاج: مقاله حاضر، بررسی اجمالی از موفقیت ها و کارآیی نانوبادی ها به عنوان یک عامل درمانی امیدبخش تر نسبت به آنتی بادی های معمول علیه بیماری های مختلف فراهم می آورد.

کلیدواژه ها:

Nanobody ، VHH ، phage display ، monoclonal antibodies ، نانوبادی ، VHH ، نمایش فاژی ، آنتی بادی مونوکلونال