تثبیت زیستی دی اکسیدکربن حاصل از احتراق نفت سفید و تولید همزمان زیست توده توسط ریزجلبک اسپیرولینا

سابقه و هدف: دی اکسیدکربن عامل اصلی اثر گلخانه ای است. مطالعات قبلی نشان داده اند که دی اکسیدکربن ناشی از مصرف گاز طبیعی و زغال سنگ موجب رشد ریزجلبک ها می شود. در این مطالعه به تعیین میزان حذف دی اکسیدکربن حاصل از احتراق نفت سفید پرداخته شد. مواد و روش ها: آزمایش ها با ساخت فتوبیوراکتور و تزریق هوا و گاز احتراق به صورت جداگانه به محیط کشت فاقد منبع کربن، انجام شد. جریان گاز عبوری (از راکتور) ۵/۱ لیتر بر دقیقه بود. منبع نور با چهار عدد لامپ فلورسنت با شدت روشنایی ۱۰ کیلولوکس در دو حالت دائم و متناوب تامین شد. غلظت دی اکسیدکربن ورودی به راکتور در محدوده۵۸۰ تا ۶۰۰۰ قسمت در میلیون انتخاب و به روش NDIR اندازه گیری شد. غلظت اولیه جلبک ۲۰ میلی گرم در لیتر بود. میزان تولید زیست توده در مراحل مختلف آزمایش اندازه گیری شد. یافته ها: میزان تولید جلبک با دی اکسیدکربن هوا و احتراق نفت سفید حاوی۵۵۰۰ قسمت در میلیون دی اکسیدکربن پس از ۸ روزبا تابش نور متناوب به ترتیب به ۰۷/۰ و ۴۱/۰ گرم در لیتر در روز و غلظت زیست توده به ترتیب به ۲۵/۰ و ۶۳/۱ گرم در لیتر رسید. فاکتور تثبیت دی اکسیدکربن در غلظت ۵۸۰ تا ۵۵۰۰ قسمت در میلیون با تابش نور متناوب در دامنه ۲۷/۲ تا ۰۳/۴ درصد ثبت شد. غلظت زیست توده در نور متناوب نسبت به نور دائم ۱۵ درصد کمتر بود و در غلظت دی اکسیدکربن ۵۵۰۰ قسمت در میلیون و نور دائم به ۹۱/۱ گرم در لیتر رسید. استنتاج: در این مطالعه توانایی فتوبیوراکتور در حذف دی اکسیدکربن تایید شد. هم چنین افزایش غلظت دی اکسیدکربن در گاز احتراق، در افزایش تولید زیست توده نقش دارد.

کلیدواژه ها:

Carbon dioxide ، spirulina microalgae ، flue gas ، biomass ، kerosene ، photobioreactor ، دی اکسیدکربن ، ریزجلبک اسپیرولینا ، زیست توده ، گاز احتراق ، نفت سفید ، فتوبیوراکتور