اثر لینالول بر فعالیت آنزیم گلی اوکسیلاز-۱ و شاخص های مختلف گلیکه در موش های دیابتی نوع دو

سابقه و هدف: افزایش قندخون با کاهش فعالیت گلی اوکسیلاز-۱ و افزایش شاخص های گلیکه، استرس اکسیداتیو و التهابی در بروز دیابت نوع دو و اختلالات عروقی دیابتی نقش دارد. با توجه به اثر مفید لینالول بر متابولیسم گلوکز در مدل های حیوانی دیابت، هدف از این مطالعه بررسی اثر لینالول بر فعالیت گلی اوکسیلاز-۱ و شاخص های مختلف گلیکه، استرس اکسیداتیو و التهابی در موش های دیابتی نوع دو است. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، دیابت نوع دو در موش ها به وسیله ترکیب نیکوتینامید و استرپتوزوسین (۲۱۰ و mg/kg ۵۵) القا شد. گروه های تحت مطالعه (۱۰ موش در هر گروه) شامل گروه های کنترل، دیابتی بدون تیمار و دیابتی تحت تیمار لینالول بودند. گروه دیابتی تحت تیمار، روزانه به مدت دوماه از طریق گاواژ به میزانmg/kg ۲۵ لینالول دریافت کردند. قندخون ناشتا، شاخص مقاومت انسولین، پروفایل لیپیدی، فعالیت گلی اوکسیلاز-۱ و شاخص های گلیکه (آلبومین گلیکه، متیل گلی اوکسال و ترکیبات نهایی گلیکه پیشرفته)، استرس اکسیداتیو (محصولات اکسیداسیون پیشرفته پروتئین ها، مالون دی آلدئید و LDL اکسیده) و التهابی (اینترلوکین- β۱) و همچنین شاخص های اختلال عملکردی کلیوی (کراتینین سرم و دفع پروتئین ادرار۲۴ ساعته) اندازه گیری شدند. یافته ها: تیمار بر میزان قند ناشتای سرم، مقاومت انسولین، اختلالات لیپیدی، شاخص های گلیکه، استرس اکسیداتیو و التهابی و همچنین شاخص های اختلال عملکرد کلیوی موش های دیابتی اثر کاهنده و بر فعالیت گلی اوکسیلاز-۱ اثر افزاینده داشت (۰۰۱/۰P<). استنتاج: لینالول با افزایش فعالیت گلی اوکسیلاز-۱ و ویژگی های آنتی اکسیدانتی، ضد گلیکه و ضد التهابی و همچنین بهبود متابولیسم گلوکز و لیپید، توان کاهش خطر بروز اختلالات عروقی دیابت را دارد.

کلیدواژه ها:

linalool ، diabetes mellitus type ۲ ، antioxidants ، لینالول ، دیابت ملیتوس نوع دو ، آنتی اکسیدانت ها