مقایسه تاثیر رایحه درمانی با مریم گلی و ژل لیدوکائین موضعی بر شدت درد ناشی از ورود کاتترهای عروقی در بیماران تحت همودیالیز
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 156
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JMUMS-30-188_005
تاریخ نمایه سازی: 2 آبان 1402
چکیده مقاله:
سابقه و هدف: یکی از درمان های رایج در مراحل انتهایی نارسایی کلیه، همودیالیز است و ورود مکرر سوزن های عروقی درد قابل ملاحظه ای برای بیمار فراهم می کند. برای کاهش درد از ژل لیدوکائین موضعی و رایحه درمانی به عنوان طب مکمل استفاده می شود. از آن جایی که رایحه درمانی در مقایسه با دارودرمانی عوارض کم تری دارد، پژوهش حاضر با عنوان مقایسه تاثیر رایحه درمانی با مریم گلی و ژل لیدوکائین موضعی بر شدت درد ناشی از ورود سوزن های عروقی در بیماران تحت همودیالیز انجام شد.
مواد و روش ها: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی قبل و بعد بود. نمونه گیری به روش دردسترس بر روی ۲۳ بیمار تحت همودیالیز به صورت خود شاهد در ۳ مرحله قبل از مداخله، مداخله با ژل لیدوکائین ۲ درصد (۲ میلی لیتر یا ۲ گرم) در فضایی به وسعت ۵ سانتی متر مربع روی محل فیستول و مداخله با ۳ قطره از رایحه ۱۰ درصد عصاره برگ مریم گلی انجام شد. شدت درد با مقیاس دیداری درد اندازه گیری و داده ها با نرم افزار آماری ۵/۱۴ SPSS و آزمون آماری تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: میانگین شدت درد بدون مداخله ۲۸/۱±۰۹/۶ و بعد از استفاده از ژل لیدوکائین موضعی ۳۶/۲±۳۰/۴ و بعد استفاده از رایحه مریم گلی ۹۸/۱±۱۳/۴ بود. آزمون تعقیبی حداقل اختلاف معنی دار نشان داد که میانگین شدت درد بدون مداخله با مرحله استفاده از لیدوکائین و رایحه مریم گلی تفاوت معنی داری داشت(۰۰۱/۰P<). تفاوت معنی داری از نظر میانگین شدت درد بین مرحله استفاده لیدوکائین و رایحه مریم گلی وجود نداشت(۷/۰P=).
استنتاج: رایحه مریم گلی می تواند به اندازه ژل لیدوکائین در کاهش درد موثر باشد و به عنوان راهکاری در کاهش درد قبل از ورود سوزن در همودیالیز پیشنهاد می شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
بهاره نیک رفتار
MSc in Critical Care Nursing, Student Research Committee, School of Nursing, Gonabad University of Medical Sciences, Gonabad, Iran
مهدی بصیری مقدم
PhD Student, Department of Nursing, School of Nursing, Gonabad University of Medical Sciences, Gonabad, Iran
محمد مجلی
Associate Professor, Department of Nursing, School of Nursing, Gonabad University of Medical Sciences, Gonabad, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :