مقایسه ابعاد فضاهای حلق در سفالوگرام های بیماران با الگوهای متفاوت اسکلتال

سابقه و هدف: از اجزای مهم تشخیص و طرح درمان در ارتودنسی، بررسی عملکرد تنفسی بیمار است. عملکرد تنفسی تحت تاثیر ابعاد فضاهای هوایی می باشد. در مطالعه حاضر، این ابعاد در بین بیماران با الگوهای متفاوت اسکلتال مقایسه شد. مواد و روش ها: این مطالعه ی مقطعی توصیفی- تحلیلی با بررسی سفالوگرام بیماران مراجعه کننده به کلینیک ارتودنسی دانشکده دندانپزشکی ساری در سال ۹۵-۹۶ انجام شد. تعداد ۱۴۴ سفالوگرام پس از ترسیم، بر اساس زاویه ANB برای سه گروه ۴۸ تایی اکلوژن کلاس ۱، ۲ و ۳ در نظر گرفته شدند. ابعاد عمقی فضاهای نازوفارنژیال، اروفارنژیال و هایپوفارنژیال اندازه گیری و مقایسه شدند. داده ها با نرم افزار آماری SPSS نسخه ۲۴ آنالیز شدند. یافته ها: بیشترین میانگین ابعاد فضاهای نازوفارنژیال، اروفارنژیال و هایپوفارنژیال به ترتیب مربوط به کلاس ۱ (۲۵/۲۱ میلی متر)، ۳ (۴۹/۱۰ میلی متر) و سه (۸۹/۱۵ میلی متر) بود. تفاوت معنی داری از نظر ابعاد فضای نازوفارنژیال بین کلاس ۱ و ۲ مشاهده نشد (۱۰۸/۰= P). در مقایسه های بین کلاس ۱ و ۳ و همچنین کلاس ۲ و ۳، این گروه ها در میانگین ابعاد هر سه فضای اشاره شده، تفاوت معنی داری داشتند (۰۵/۰< P). استنتاج: اندازه راه هوایی بین انواع کلاس های مال اکلوژن ساجیتال متفاوت به نظر می رسد. ابعاد نواحی اروفارنکس و هایپوفارنکس با افزایش زاویه ANB، کاهش می یابد؛ ولی در ناحیه نازوفارنکس، اندازه راه هوایی با تغییر زاویه ANB تناسب نداشته و در افراد با اکلوژن کلاس یک بیش تر است.

کلیدواژه ها:

airway ، pharyngeal space ، malocclusion ، cephalometry ، راه هوایی ، فضای حلقی ، مال اکلوژن ، سفالومتری