نقش کارکردهای شخصیت در پیش بینی مشکلات بین فردی و هیجانی
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 118
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JMUMS-30-190_010
تاریخ نمایه سازی: 2 آبان 1402
چکیده مقاله:
سابقه و هدف: عامل نقص در کارکردهای شخصیت (ملاک A) به عنوان یکی از دو ملاک ضروری تشخیص گذاری اختلالات شخصیت در DSM-۵، شامل مولفه های خود (هویت و خود جهت دهی) و بین فردی (همدلی و صمیمیت) می باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش کارکردهای شخصیت در مشکلات بین فردی و هیجانی، انجام شده است.
مواد و روش ها: پژوهش مقطعی تحلیلی حاضر در سال ۱۳۹۸ روی ۲۴۵ نفر از زنان و مردان واجد شرایط ورود به مطالعه، که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند، در تهران انجام شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه های اطلاعات دموگرافیک، فرم کوتاه مقیاس سطوح کارکردی شخصیت (LPFS-BF ۲.۰)، مشکلات بین فردی (IIP-۳۲) و مقیاس دشواری در تنظیم هیجان (DERS) گردآوری و با استفاده از روش های ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی سلسله مراتبی تحلیل شدند.
یافته ها: بر اساس نتایج، همبستگی مثبت و معنی داری در رابطه بین تمامی کارکردهای شخصیت با مشکلات بین فردی و هیجانی به دست آمد (۰۱/۰ P<). همچنین بر اساس نتایج حاصله از رگرسیون سلسله مراتبی، کارکردهای بین فردی شخصیت (۰۱/۰ P<) و زیرمقیاس همدلی با توان بیش تری قادر به پیش بینی مشکلات بین فردی بودند (۰۱/۰ P<). همچنین تنها رابطه میان کارکردهای بین فردی شخصیت با مشکلات هیجانی مثبت و معنی دار بود (۰۱/۰ P<) که کارکرد صمیمیت نسبت به همدلی، سهم پیش بینی کنندگی قوی تری داشت (۰۱/۰ P<).
استنتاج: با توجه به نتایج پژوهش به نظر می رسد تلاش در جهت اصلاح و تغییر مهارت های ارتباطی و همدلی، در حیطه کارکرد بین فردی شخصیتی همدلی و صمیمیت از طریق تهیه و تدارک برنامه های آموزشی و مداخله ای، کمک بسیار موثری برای فائق آمدن بر مشکلات بین فردی و هیجانی است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
لیلا زعیم زاده
MA Student in Clinical Psychology, Department of Psychology, Faculty of Literature, Humanities and Social Sciences, Science and Research Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran
مژگان لطفی
Assistant Professor, Department of Mental Health, School of Behavioral Sciences and Mental Health (Tehran Institute of Psychiatry), Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
مهدی امینی
Assistant Professor, Department of Addiction, School of Behavioral Sciences and Mental Health (Tehran Institute of Psychiatry), Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :