مقایسه استحکام باند برشی براکت های باند شده با کامپوزیت light cure،no mix (self cure ) و no bond (GC orthoconnect) ؛ مطالعه آزمایشگاهی

سابقه و هدف: در براکت های ارتودنسی برخلاف مواد ترمیمی یا پرسلن ها استحکام برشی باند ادهزیو های مورد استفاده حائز اهمیت است زیرا نیروهای مایل ناشی از مواد غذایی یا اجسام یا کشش غذاهای چسبنده براکت ها را تحث تاثیر قرار می دهد؛ هدف از انجام این مطالعه اندازه گیری و مقایسه استحکام باند برشی و میزان ادهزیو باقی مانده بر سطح مینای براکت باند شده توسط کامپوزیت light cure، no mix(self cure) و no bond (GC orthoconnect) بود. مواد و روش ها: در این مطالعه آزمایشگاهی در مجموع از ۲۷ دندان پرمولر انسانی سالم و بدون پوسیدگی استفاده شد. نمونه ها به ۳ گروه شامل کامپوزیت light cure، no-mix و no bond (GC orthoconnect) تقسیم شدند. پس از پروسه باندینگ و ترموسایکل، براکت های فلزی (American Orthodontics) با استفاده از دستگاه universal testing machine دباند شدند. نمره شاخص ادهزیو باقی مانده (ARI) ارزیابی شد. یافته ها: بیش ترین میانگین SBS (Shear Bond Strength) مربوط به کامپوزیت self cure (۷۱۶۶۵/۵ ± ۰۴۰۲/۱۸) ارائه شد. درحالی که، کم ترین مقدار میانگین SBS در گروه کامپوزیت light cure مشاهده شد (۹۸۹۹۵/۳± ۷۸۹۰/۷). تفاوت معنی داری در مقادیر SBS بین همه گروه ها به جز بین گروه های no bond و self cure (۱۸/۰=P، ۰۵/۰P>)، وجود داشت. بیش ترین امتیاز ARI در self cure، صفر و در گروه های no bond و light cure، ۳ بود. استنتاج: کامپوزیت no bond نسبت به کامپوزیت light cure استحکام باند برشی بالاتر و شکست باند کم تری را نشان داد؛ با توجه به استحکام باند قابل قبول کامپوزیت no bond (GC orthoconnect)، می تواند آن را برای باند براکت های ارتودنسی پیشنهاد نمود.

کلیدواژه ها:

bond strength ، orthodontic bracket ، composite resins ، transbond XT light cure adhesive primer ، self-cure dental resins ، استحکام باند ، براکت ارتودنسی ، رزین کامپوزیت ، ادهزیو لایت کیور ، رزین سلف کیور