بررسی اپیدمیولوژی بالینی بیماران فوت شده کووید-۱۹ در مرکز قلب مازندران، سال ۱۳۹۹-۱۳۹۸

سابقه و هدف: بررسی اپیدمیولوژی بالینی بیمارانی که به دلیل کووید-۱۹ فوت شده اند، برای شناسایی عوامل خطر مرگ و میر و برای کنترل همه گیری اهمیت به سزایی دارد. در این مطالعه ویژگی های دموگرافیک و بالینی بیماران فوت شده به دلیل کووید-۱۹ در بیمارستان فاطمه زهرا ساری در دوره زمانی اول اسفند ۱۳۹۸ تا پایان بهمن ۱۳۹۹ بررسی شد. مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی گذشته نگر با مرور تمامی ۲۱۴ پرونده بیمارستانی بیماران فوت شده با تشخیص کووید-۱۹ اجرا شد. ملاک تشخیص نهایی کووید-۱۹ تست مثبت RT-PCR و یافته های تصویربرداری از ریه بود. اطلاعات مربوط به مشخصات دموگرافیک و داده های بالینی، تصویر برداری و آزمایشگاهی گردآوری و ثبت شدند. داده ها با نرم افزار آماری ۲۵SPSS  تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: میانگین سنی بیماران فوت شده ۱۴/۱±۶۸/۳۷سال بود. فراوان ترین بیماری های زمینه ای در این افراد، به ترتیب پر فشاری خون( ۴۷/۲ درصد)، بیماری قلبی- عروقی (۴۵/۸ درصد) و دیابت (۴۰/۷ درصد) بودند. شایع ترین ناهنجاری در تصویربرداری ریه به ترتیب ضایعات محیطی کدورت شیشه مات (ground glass) در ۱۴۹ نفر (۶۹/۶ درصد)، ضایعات ground glass همراه با consolidation ۴۶ نفر (۲۱/۴ درصد) و crazy paving در ۱۹ بیمار (۹ درصد) بود. تفاوتی از نظر میانگین سنی، جنسیت، بیماری های زمینه ای و نوع درمان های حمایتی بین بیماران فوت شده در زمان موج های اپیدمی اول تا سوم یافت نشد. استنتاج: بیماری های زمینه ای می بایستی در ارزیابی نیاز به بستری و اقدامات درمانی برای بیماران کووید-۱۹ مورد توجه ویژه قرار گیرند. همچنین اجرای مطالعه ای جامع راجع به بیماران فوتی در زمان های درمان های قبل و بعد از واکسیناسیون با هدف بررسی تاثیرات نهایی ایمن سازی عمومی پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

COVID-۱۹ ، mortality ، risk factor ، underlying diseases ، clinical epidemiology ، کووید-۱۹ ، مرگ و میر ، عامل خطر ، بیماری زمینه ای ، اپیدمیولوژی بالینی