مولفه های توانمندسازی مدیران بیمارستانی با رویکرد فراترکیب و تحلیل مضمون

سابقه و هدف: در دهه های اخیر، توانمندسازی مدیران به یکی از دغدغه های سازمان ها تبدیل شده است. حجم کاری بالا، شرایط کاری و رقابت سازمان ها نیاز به توانمندسازی مدیران را آشکار می کند. مدل ها و تئوری های جامع مدونی در این خصوص دیده نشده است، لذا هدف پژوهش حاضر مرور و شناسایی ابعاد و مولفه های توانمندسازی مدیران براساس پژوهش های انجام شده در این زمینه است. مواد و روش ها: این مطالعه پژوهشی کامل براساس روش فراترکیب روشی مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و استفاده از مقالات منتشر شده در پایگاه اطلاعات علمی داخلی و بین المللی شامل Migrants، Civilica، Noormags Emerald ، ProCost، Science Direct، Google Scholar، Elment ، Otad و Sage در بازه زمانی سال ۲۰۲۰-۱۹۷۷ جهت شناخت مولفه های توانمندسازی مدیران، صورت پذیرفت. یافته ها: توانمندسازی مدیران در مضامین فراگیر، سازنده و پایه در متون علمی تعریف شده است. مضامین فراگیر شامل توانمندسازی روان شناختی و توانمندسازی ساختاری می باشد. مضامین فراگیر توانمندسازی روان شناختی دارای مضامین سازنده مولفه های روانی، مولفه های شغلی و ویژگی های شخصیتی است، از طرفی مضامین فراگیر توانمندسازی ساختاری با مضامین سازنده مولفه های سازمانی و مولفه های آموزش و یادگیری مشخص می شود. قابل ذکر است هر کدام از این مولفه ها دارای مضامین پایه خاص خود می باشند. استنتاج: لازم است هر سازمانی وضعیت توانمندسازی مدیران را به دقت بررسی کند و با شناخت قوت ها و ضعف های آن ها در جهت بهینه سازی و توانمندسازی مدیران زیرمجموعه بکوشد، تا بتواند از حداکثر توان و ظرفیت استعدادهای مدیران بهره مند شود.

کلیدواژه ها:

empowerment ، management ، hospital ، توانمندسازی ، مدیریت ، بیمارستان