مقایسه تاثیر آموزش بیمار محور و خانواده محور بر کیفیت زندگی و هموگلوبین گلیگوزیله بیماران مبتلا به دیابت نوع دو

سابقه و هدف: کیفیت زندگی پایین و عوارض ناشی از بالا بودن قندخون از جمله مشکلات بیماران مبتلا به دیابت است. مطالعه حاضر با هدف مقایسه تاثیر آموزش بیمار محور و خانواده محور بر کیفیت زندگی و هموگلوبین گلیگوزیله بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ انجام شد. مواد و روش ها: در این کارآزمایی بالینی، جامعه پژوهش شامل بیماران دیابتی عضو کلینیک دیابت شهر رفسنجان بود. حجم نمونه ۱۲۰ نفر بود که به روش تصادفی کمینه سازی در سه گروه مداخله بیمار محور، مداخله خانواده محور و کنترل قرار گرفتند. گروه مداخله خانواده محور و بیمار محور در ۱۲ جلسه آموزشی یک ساعته شرکت نمودند و گروه کنترل مراقبت های روتین را دریافت نمودند. در گروه مداخله خانواده محور علاوه بر بیمار یکی از اعضای خانواده هم در جلسات آموزشی حضور داشتند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه کیفیت زندگی SF-۳۶ و آزمایش هموگلوبین گلیکوزیله بود که قبل از مداخله و۱۲ هفته بعد تکمیل شد. یافته ها: براساس نتایج، بین میانگین هموگلوبین گلیکوزیله و کیفیت زندگی سه گروه اختلاف آماری معناداری وجود نداشت(۰/۰۵کیفیت زندگی اختلاف معنی دار وجود داشت(۰/۰۰۱P= ). اما میانگین هموگلوبین گلیکوزیله بین سه گروه بعد از مداخله تفاوت معناداری نداشت (۰/۱۸۷=P). استنتاج: اجرای برنامه آموزشی در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ و خانواده های آنان می تواند باعث بهبود کیفیت زندگی در این افراد گردد، لذا اجرای چنین برنامه هایی به پرستاران پیشنهاد می شود. شماره ثبت کارآزمایی بالینی : ۵N۲۰۱۵۰۷۱۳۰۲۳۱۹۰IRCT

کلیدواژه ها:

type ۲ diabetes ، quality of life ، family-centered education ، patient-centered education ، HBA۱C ، دیابت نوع ۲ ، کیفیت زندگی ، آموزش خانواده محور ، آموزش بیمار محور ، هموگلوبین گلیکوزیله