بررسی جایگاه روش های تدریس فعال و غیر فعال بر یادگیری دانش آموزان

در روش هایی مانند سخنرانی ،یاد سپاری ،حفظ و تکرار که از روش غیر فعال یا سنتی هستن معلم نقش فعال و دانش آموزان نقش منفعل دارند؛ در حالی که در روش تدریس ایفای نقش،کاوشگری و بدیعه پردازی که از روش های فعال و نوین هستن . معلمان نقش هدایت گر و دانش آموزان نقش فعال دارند. در روش های غیر فعال ارتباط یک طرفه است ( از معلم به دانش آموز)؛ در حالی که در روش تدریس فعال ، ارتباط چند سویه است و بیان معلم و دانش آموزان و نیز دانش آموزان با یکدیگر ارتباط متقابل دارندبا توجه به اینکه ما در عصر انفجار اطلاعات هستیم به یادگیرندگانی نیاز داریم که بتوانند یادگیری مادام العمر داشته باشند یعنی بتوانند به صورت کاملا فعال به پردازش اطاعات بپردازند،دربحث ها شرکت کنند و به خلاقیت وابتکار بپردازند. در روش سنتی آموزش مدرسه ای بیش تر وقت کلاس به سخنرانی معلم و نگاه کردن و گوش دادن دانش آموزان می گذرد .دانش آموزان به تنهایی تکالیف را انجام می دهند و به کار گروهی تشویق نمی شوند .در مقابل ،در روش های دانش آموز محور تمرکز فعالیت ها از آموزشگر به فرا گیر منتقل می شود ؛به بیان دیگر ،در این روش ها مسئولیت ساماندهی آنچه باید فراگرفته شود به خود دانش آموز واگذار می شود.

کلیدواژه ها:

واژگان کلیدی:مطالعه تطبیقی ، روش تدریس ، روش فعال ، روش غیر فعال ، یادگیری