اثر بخشی برنامه حمایتی- آموزشی مبتنی بر مدل مراقبتی کوپ بر تاب آوری مراقبین خانوادگی بیماران مبتلا به نارسایی قلبی: یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده

سابقه و هدف: نارسایی قلبی، تاب آوری بیماران و مراقبین خانوادگی آن ها را تحت تاثیر قرار می دهد. این مطالعه با هدف تعیین اثربخشی برنامه حمایتی-آموزشی مبتنی بر مدل مراقبتی کوپ بر تاب آوری مراقبین خانوادگی بیماران مبتلا به نارسایی قلبی انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال ۱-۱۴۰۰ روی ۹۰ نفر از مراقبین بیماران مبتلا به نارسایی قلبی در بیمارستان قلب دکتر چمران اصفهان انجام شد. نمونه ها به صورت تصادفی در دو گروه آزمون(۴۵) و کنترل(۴۵) قرار گرفتند و گروه آزمون به ۹ گروه پنج نفری تقسیم شد. گروه آزمون، مداخله مبتنی بر مدل کوپ را طی۶ جلسه آموزشی دریافت کردند و گروه کنترل، آموزش های روتین دریافت کردند. داده ها با استفاده از پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و تاب آوری کانر و دیویدسون قبل، بلافاصله و سه ماه بعد از مداخله با آزمون های آماری تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: متغیر جنس بین دو گروه آزمون وکنترل معنی دار بود(۰/۰۵P<) ولی تاثیر این مخدوشگر بر متغیرتاب آوری معنی دار نبود(۰/۰۵P>). در گروه آزمون، میانگین فراوانی نمره تاب آوری بلافاصله ۹/۵۶±۸۰/۷۱ و سه ماه بعد از مداخله ۶/۹۶±۸۵/۹۶ بیش تر از قبل ۱۶/۰۹±۶۴/۸۰ بود(۰/۰۵P<). در گروه کنترل، میانگین فراوانی نمره تاب آوری بلافاصله ۱۵/۲۹±۷۰/۰۴ و سه ماه بعد از مداخله ۱۳/۷۱±۶۶/۲۹ کم تراز قبل از مداخله ۱۶/۹۵±۷۱/۶۹ بود(۰/۰۵P<). در گروه آزمون بلافاصله و سه ماه بعد از مداخله تاب آوری افزایش و در گروه کنترل بلافاصله و سه ماه بعد از مداخله تاب آوری کاهش یافت. استنتاج: با توجه به تاثیرگذاری مدل کوپ بر افزایش و حفظ تاب آوری در مراقبین، پیشنهاد می شود که مدیران بیمارستان ها و صاحب نظران حرفه پرستاری این مدل را جهت افزایش آگاهی و دانش مراقبین در مراقبت از خود و بیمارشان مدنظر قرار دهند. شماره ثبت کارآزمایی بالینی : ۱N۲۰۲۱۱۱۲۸۰۵۳۲۰۲IRCT

کلیدواژه ها:

COPE model ، Resilience ، Family caregivers ، Heart failure ، مدل کوپ ، تاب آوری ، مراقبین خانوادگی ، نارسایی قلبی