ویژگی های دموگرافیکی، کلینیکی و پیامد نهایی بیماران مبتلا به کووید-۱۹ تحت درمان با رویکرد بستری موقت

سابقه و هدف: کرونا ویروس ها خانواده ای بزرگ از ویروس ها هستند که باعث عفونت های شدید دستگاه تنفسی می شوند. حدود ۱۵ درصد از بیماران نیاز به بستری دارند. تعداد بالای مبتلایان کووید-۱۹ نیازمند بستری، سبب تکمیل شدن سریع ظرفیت بیمارستان ها می شود، بنابراین مدیریت تخت های بیمارستانی ضروری به نظر می رسد. مواد و روش ها: مطالعه حاضر با رویکرد توصیفی از اول تیر تا پایان مرداد ۱۴۰۰ در ۴۰ بیمارستان تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی مازندران اجرا شد. داده ها از سامانه اطلاعات بیماران و پرونده بیماران مبتلا به کووید-۱۹ که در قالب بستری موقت تحت درمان داروهای تزریقی طبق پروتکل کشوری درمان قرار گرفته بودند، وارد پرسشنامه شد. روش تحلیل داده ها از آمار توصیفی(تعداد، درصد فراوانی و میانگین) و با استفاده از نرم افزار اکسل ۲۰۱۰ و SPSS۲۴ بوده است. یافته ها: تعداد کل بیماران بستری کووید-۱۹، ۳۴۸۳۵ نفر بود که ۱۴۴۱۵ نفر(۴۱/۳۸ درصد) به صورت بستری موقت پذیرش شدند. از این میان، ۱۸۰۲ نفر (۱۲/۵۰ درصد) در بیمارستان بستری دائم شدند که ۱۲۵۳۶ نفر (۸۶/۹۶ درصد) با بهبودی نسبی ترخیص و ۷۷ نفر (۰/۵۴ درصد) فوت نمودند. بیش تر بیماران ۴۴/۱۶ درصد، در گروه سنی ۴۱ تا ۶۰ سال قرار داشتند. استنتاج: درمان سرپایی با داروهای تزریقی طبق پروتکل کشوری درمان دارویی دارای کارایی و اثربخشی بسیار مناسبی است و در زمان بحران می تواند علاوه بر مدیریت تخت، نیروی انسانی و افزایش ظرفیت بستری(surge capacity)، بسیاری از هزینه ها را در نظام سلامت کاهش دهد.

کلیدواژه ها:

COVID-۱۹ disease ، hospital ، managed care ، temporary hospitalization ، بیماری کووید-۱۹ ، بیمارستان ، مراقبت مدیریت شده ، بستری موقت