تاب آوری در خانوادهمروری بر مبانی نظری و پیشینه پژوهشی

تاب آوری، یک پیشرفت تدریجی توانایی یا بازتاب سازگاری موفقیت آمیز با موقعیت تهدید کننده تعریف شده است. تاب آوری را به عنوان شایستگی افراد در برخورد با رویدادهایی که به صورت مصیبت آور هستند، تعریف کرده اند. در نگاه به اهمیت تاب آوری در خانواده ها، دسته ای از پژوهش ها تاب آوری را به عنوان فاکتور محافظتی برای اشخاص در برابر سختی ها و خطرات در نظر گرفته اند. برخی از پژوهش ها نشان داده است تاب آوری یک خصوصیت پایدار و تغییر ناپذیر شخصیتی نیست و افراد ظرفیت بازسازی آن را دارند. افراد دارای تاب آوری، سطوح بالای انسجام خانوادگی، ارتباطات موثرتر و مشکلات کم در عملکرد خود را گزارش کردند اما افرادی که دارای تاب آوری پایین هستند مسائل و مشکلات بیشتری را در ارتباطات فردی، اجتماعی و خانوادگی داشتند. شرایط آموزشی مثبت و حمایت اجتماعی و هیجانی که از طریق یکی از دو والد یا خواهر و برادر فراهم می شود، عامل مهمی در تاب آوری افرادی است که احتمال مواجهه آنها با آسیب وجود دارد. با توجه به اینکه تاب آوری تا حدی یک خصوصیت شخصی و ثمره تجربه های محیطی است افراد توانایی این را دارند که ظرفیت تاب-آوری خود را با یادگیری برخی مهارت ها بیشتر کنند.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، سازگاری