ارائه راهکارهای طراحی برای محله سلسبیل تهران با بهره گیری از تکنیکهای تحلیلی فرم-ریختشناسی شهری

شکل کالبدی شهر در حال حاضر به علت رشد شتابان شهری باعث ایجاد ساختار شکلی ناهمگون در محله ها شده است. برقراری تعادل کالبدی-فضایی نه تنها بر سیمای شهر تاثیر بسزایی دارد بلکه بر مهم ترین مولفه های ذهنی و روانی شهروندان تاثیر مستقیم دارد و بخشی از هویت تاریخی- اجتماعی ساکنان را نمایان می سازد. با شناخت همه جانبه فرم شهری می توان گام موثری در تدوین برنامه ها و طرح های نوین شهری برداشت. لذا در این تحقیق، هدف معرفی فرم-ریخت شناسانه محله سلسبیل است که با قرارگیری در منطقه ۱۰ تهران به یک نقطه ثقل قوی و پرتردد در بافت بدل شده است. از جمله معضلات این محدوده، ،فشردگی و تراکم بالای بافت، بالا بودن میزان سطح اشغال در قطعات این محدوده و خوانایی کم بافت است که با در نظر گرفتن تمام معضلات شناسایی شده طبق تحلیل فرم-ریخت شناسانه، طرح و راه حل هایی برای محدوده مورد مطالعه ارائه شده است. روش تحقیق در پژوهش حاضر به صورت ترکیبی(آمیخته) است و شامل روش های کمی و کیفی می شود که روش کیفی بر تکنیک تحلیل محتوای متون و روش کمی بر تکنیک اسپیسمیت و اگراف استواراست. پس از سنجش شاخص ها در محدوده مورد مطالعه، این محدوده به سه قسمت غربی، مرکزی و شرقی تقسیم شد و راه حل های متناسب با هر قسمت و کل محدوده ارائه شد.

کلیدواژه ها:

فرم شهری ، گونه-ریخت شناسی شهری ، اسپیسمیت ، اگراف ، محله سلسبیل