اثربخشی طرحواره درمانی هیجانی برکاهش علائم واژینیسموس و افزایش رضایت جنسی در زنان خانه دار

هدف: هدف از انجام این پژوهش بررسی تاثیر طرحواره درمانی هیجانی بر کاهش علائم واژینیسموس و افزایش رضایت جنسی در زنان خانه دار می باشد. این پژوهش از نوع کاربردی و روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل است. مواد و روش ها: جامعه مورد مطالعه، در این پژوهش شامل کلیه زنان مراجعه کننده به درمانگاه زنان و زایمان بیمارستان آریا مشهد می باشند. تعداد۳۰ نفر که با تشخیص پزشک معالج دچار اختلال واژینیسم بودند به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به گونه تصادفی در دو گروه ۱۵ نفره آزمایش و کنترل قرار گرفتند. ابزار پژوهش پرسشنامه اختلال واژینیسموس رئیسی (۱۳۹۴) و مقیاس رضایت زناشویی هادسون، هاریسون (۱۹۸۱) است. یافته ها: یافته های پژوهش برای فرضیه اصلی پژوهش نشان داد که طرحواره درمانی هیجانی در کاهش اختلال واژینیسموس و افزایش رضایت جنسی در زنان خانه دار تاثیر گذار است و همچنین در فرضیه اول پژوهش تاثیرگذاری مداخلات طرحواره درمانی هیجانی در کاهش علائم واژینیسموس موثر بوده است و ارزیابی دو گروه کنترل و آزمایش نشان داد طرحواره درمانی هیجانی در کاهش علائم اختلال واژینیسموس در گروه آزمایش اثرگذار می باشد. در فرضیه دوم گزارش شده است که طرحواره درمانی هیجانی می تواند منجر به افزایش رضایت جنسی در زنان خانه دار شود، استفاده از طرحواره درمانی هیجانی در دو گروه کنترل و آزمایش تفاوت معناداری را نشان می دهد. نتیجه گیری: نتیجه گیری می شود که طرحواره درمانی هیجانی می تواند در کاهش علائم واژینیسموس و افزایش رضایت جنسی زنان موثر باشد.

کلیدواژه ها:

Emotional schema therapy ، Vaginismus disorder ، Sexual satisfaction ، اختلال واژینیسموس ، رضایت جنسی ، طرحواره درمانی هیجانی ، زنان خانه دار