شناسایی باکتری های غیرتخمیرکننده مقاوم به چنددارو تولیدکننده آنزیم های بتالاکتاماز وسیع الطیف (ESBLs) جداشده از خون بیماران، با استفاده از روش های فنوتایپی در شیراز

زمینه و هدف: ظهور باکتریهای غیرتخمیرکننده مقاوم به چنددارو تولیدکننده آنزیمهای بتالاکتاماز وسیعالطیف (ESBLs)، هماکنون به عنوان یک مشکل عمده در بیماران بستری مطرح است. هدف این مطالعه، بررسی گسترش باکتریهای غیرتخمیرکننده مقاوم به چنددارو تولیدکننده آنزیمهای بتالاکتاماز وسیعالطیف (ESBLs) جداشده از خون بیماران، با استفاده از سیستم اتوماتیک BACTEC ۹۲۴۰ در شیراز (ایران) بود.  روش تحقیق: در این مطالعه مقطعی، ۴۸۲۵ نمونه خون از بیماران مشکوک به باکتریمی بستری در بیمارستانهای شهر شیراز گرفته شد و وارد شیشههای محیط کشت خون سیستم اتوماتیک BACTEC ۹۲۴۰ گردید. با استفاده از تستهای بیوشیمیایی تعبیهشده در سیستم API ۲۰E اختصاصی، باکتریهای غیرتخمیرکننده، مورد شناسایی نهایی قرار گرفتند. تست حساسیت آنتیبیوتیکی و شناسایی سویههای تولیدکننده ESBL، با استفاده از تست فنوتیپی DDST بر اساس پروتکل CLSI(۲۰۱۴) انجام پذیرفت. یافته ها: از کل ۴۸۲۵ نمونه خون جمعآوریشده، ۱۱۴۵ کشت خون (۲۴درصد)، توسط سیستم BACTEC از نظر رشد میکروارگانیسم مثبت تشخیص داده شدند. از بین تمام ارگانیسمهای جداشده از کشتهای خون مثبت، ۲۰۶ ارگانیسم، باکتریهای گرم منفی غیرتخمیرکننده بودند. شایعترین باکتریهای غیرتخمیرکننده جداشده به ترتیب: پسودوموناس (۴۸%)، اسینتوباکتر (۷/۴۱%) و استنوتروفوموناس (۲/۸%) بودند. در ایزولههای اسینتوباکتر، تولید ESBL در ۷۰ ایزوله (۴/۸۱%) مشاهده شد. در بین آنتیبیوتیکهای کلاس بتالاکتام، ایزولههای پسودوموناس، بهترین حساسیت را به پیپراسیلین-تازوباکتام (۵/۴۶%) نشان دادند. نتیجه گیری: بتالاکتامها بر روی ۴۰% عفونتهای ناشی از پسودوموناس و ۷۸% عفونتهای اسینتوباکتر اثر ندارند. ظهور سویههای با مقاومتهای چنددارویی، یک مشکل بزرگ سلامت ملی در ایران است که باید مورد توجه بیشتر قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

Blood stream infection ، Nonfermenter bacteria ، Antibiotic resistance ، ESBL. ، عفونت گردش خون ، باکتری های غیرتخمیرکننده ، مقاومت آنتی بیوتیکی ، ESBL